مناقشه هند و چین میانجی می طلبد

به گزارش واحد تحلیلی خبرگزاری صبح اقتصاد مناقشه مرزی بین هند و چین بدون شک برای منطقه خصوصا آسیا خطر آفرین و رمز و رازی پنهان داشته است. اینکه فتنه گرانی در صدد مشغول کردن دو کشور بهم بر آمده باشند بعید نیست. این روزها شایع کرده اند که هند بنا دارد راه ورود نفت به چین را مسدود کند و با این فتنه در تدارک برنامه درست کردن در منطقه هستند. اگر از دور به موضوع نگاه کنیم دست رژیم صهیونیستی و سفارش فتنه گری آمریکا را برون از آستین مشاهده می کنیم. واردات نفت چین یک عامل کلیدی در حمایت از قیمت نفت اوپک در بحبوحه شیوع پاندمی ویروس کرونا بوده است. واردات نفت چین در مارس و آوریل ارقام ثابتی را دربرداشت. این واردات از تقاضای جهانی برای نفت در شرایطی که کشورها دیگر در قرنطینه بسر می بردند، حمایت کرد. سپس چین در ماه مه رکورد ۱۱.۳۴ میلیون بشکه در روز واردات نفت خام را شکست. بخشی از این واردات از این جهت به صرفه بودند که به دلیل سرعت گرفتن فعالیتهای اقتصادی و مضافا ناشی از قیمتهای فوق العاده پایین نفت در بازار آوریل بود. این دوعامل چین را به ذخیره سازی نفت تشویق کرد. مختل شدن واردات نفت چین به معنای مختل شدن احیای قیمت نفت خواهد بود. تحلیلگران بازار نفت از جمله کارشناسان شرکت اویل ایکس ریسرچ معتقدند که واردات نفت چین در ژوئن به رکورد ۱۱.۹۳ میلیون بشکه در روز صعود کرد که ۸۲۰ هزار بشکه در روز نسبت به سطح  واردات در ماه مه افزایش داشته است. این افزایش واردات به ازسرگیری فعالیت اقتصادی در چین و قیمت مناسب نفت نسبت داده میشود. بر اساس گزارش اویل پرایس، در شرایطی که گفته می شود مخازن نفت چین به ظرفیت کامل رسیده اند و گنجایش بیشتری ندارند، معلوم نیست بزرگترین واردکننده نفت جهان در ماههای آینده چه میزان نفت خریداری خواهد کرد به خصوص که اکنون قیمتها نسبت به آوریل دو برابر شده اند. اگر تنگه مالاکا  توسط هند با بهانه مناقشه مرزی و گروکشی سیاسی مسدود شود، ممکن است قیمت نفت مسیر صعودی جدیدی را طی  کند و یک بار دیگر عوامل بنیادین تاثیرگذار در قیمتها تغییر کند و روند احیای تقاضای جهانی برای نفت پس از بحران کووید ۱۹ تاخیر بیشتری یابد. تهدید مسدود شدن مسیرهای حمل نفت برای بازار نفت البته  جدید نیست اما تاکنون این تهدید از سوی یکی از مصرف کنندگان بزرگ جهان یعنی هند برای بستن مسیر واردات چین که یک مصرف کننده بزرگ جهانی است، صورت جدی و رسانه ای نگرفته بود. هند از هر کشور مطلعی در این زمینه بهتر میداند و با این پدیده دست و پنجه نرم میکند که واردات نفت چین یکی از عواملی است که در شرایط رکود فعلی از بهبود قیمتها در بازار نفت حمایت کرده است. مناقشات اخیر میان هند و چین که دو واردکننده بزرگ نفت در جهان و دو خریدار بزرگ آسیایی هستند، ممکن است تهدیدهای امنیتی اثرگذار در تنگه مالاکا که دومین گلوگاه نفتی مهم جهان است را افزایش دهد. موقعیت راهبردی تنگه مالاکا در این نکته نهفته است که اقیانوس هند را به اقیانوس آرام متصل می کند و کوتاه ترین مسیر حمل نفت از سوی صادرکنندگان خاورمیانه به بازارهای آسیایی، مانند چین، ژاپن و کره جنوبی است. روابط میان هند و چین در بیست سال اخیر همواره پرتنش بوده است، اما شعله ور شدن اخیر این نوع  تنشها در مرزهای میان دو کشور، خشونت بارترین تنش میان دهلی نو و پکن پس از گذشت ۵۰ سال از زمانی بوده که بر سر مشخص شدن مرزهای دو کشور میان آنها جنگ درگرفت. آنچه که حائز اهمیت است این است که هر دو کشوراز قدرت هسته ای برخوردار هستند که بالا گرفتن این تنشها نسبت به یکدیگر باعث نگرانی سازمان ملل متحد و کشورهای منطقه میشود. ایران در بین این دو کشور وجاهت بسیار بااهمیتی را داراست و چنانچه وزارت خارجه ما بتواند زمینه میانجیگری بین این دو ابر قدرت را فراهم آورد بدون شک به امنیت آسیا و کشورهای اقماری این دو کشور کمک شایانی نموده است. تمام مقامات دو کشور از ایران با هویت عدالت طلب شناخت عمیق دارند و بدیهی است که با ورود ایران شرایط کاملا تغییر خواهد یافت. حال شیوه ورود به این دایره را گروه های دوستی در وزارت خارجه پایه ریزی نموده و وزیر خارجه را درگیر این امر خدا پسندانه نمایند. والسلام

 حمید رضا نقاشیان