نام عباس کیارستمی بر خانه لومیرها
نام عباس کیارستمی بر خانه لومیرها
دهمین دوره جشنواره فیلم لومیردر حالی به پایان می‌رسد که فیلم‌های «خانه سیاه است» اثر فروغ فرخزاد و «تپه‌های مارلیک» ساخته ابراهیم گلستان در بخش «گنجینه‌ها و کنجکاوی‌ها» نمایش داده شدند. این دو فیلم که در ایتالیا ترمیم شده‌اند، مرداد ماه گذشته نیز در جشنواره فیلم ونیز به نمایش درآمده بودند.

به گزارش واحد فرهنگی خبرگزاری صبح اقتصاد همچنین در این جشنواره از فرانسیس فورد کاپولا، کارگردان امریکایی تقدیر شد. فیلم‌های «اینک آخرالزمان» و سه‌گانه «پدرخوانده» از این سینماگر ۸۰ ساله در لیون به نمایش درآمده و «جایزه لومیر» در شامگاه جمعه به او اهدا شد. جایزه لومیر سالانه به پاس دستاورد و مشارکت، به یک شخصیت بین‌المللی سینما اهدا می‌شود.”نام عباس کیارستمی بر دیوار خانه لومیرها نصب شد”

همچنین در حاشیه این مراسم نام عباس کیارستمی به همراه چندین تن دیگر از بزرگ‌ترین سینماگران جهان بر دیوار خانه لومیرها نصب شده است.

جشنواره لومیر از سال ۲۰۰۹ میلادی در اکتبر برگزار می‌شود. این جشنواره به احترام و بزرگداشت برادران لومیر، مخترعان فیلمبرداری و سینما در ۱۸۹۵ میلادی، نام‌گذاری شده و توسط مؤسسه لومیر برگزار می‌شود.

برادران لومیر سینما را برای اولین بار به جهان معرفی کردند. آنها در سال ۱۸۹۵ با نمایش نخستین فیلم متحرک دنیا، کارگران در حال خروج از کارخانه لومیر (۱۸۹۵) در گراند کافه واقع در بولوار کاپوسی شهر پاریس، دستگاه اعجاب انگیز خود به نام «سینماتوگراف» را که هم دوربین فیلمبرداری و هم وسیله ای برای نمایش فیلم بود به جهانیان عرضه کردند. از آنها چند فیلم کوتاه باقی مانده که نه تنها اولین فیلم های سینمایی جهان بلکه اولین فیلم های مستند و کمدی تاریخ سینما نیز در میان آنها یافت می شود.

عبّاس کیارستمی (زاده ۱ تیر ۱۳۱۹ تهران – درگذشته ۱۴ تیر ۱۳۹۵ پاریس کارگردان، فیلمنامه‌نویس، تدوین‌گر، عکاس، تهیه‌کننده، گرافیست و کارگردان هنری بین‌المللی، همچنین نویسنده و نقاش ایرانی بود. او فیلم‌سازی تأثیرگذار در سینمای جهان به‌شمار می‌آید، و آثار وی با استقبال فراوان ناقدان، داوران، کارگردانان، فستیوال‌ها و بنیادهای فرهنگی و هنری جهان روبه‌رو شده‌است.

کیارستمی از سال ۱۹۷۰ میلادی در کارِ سینما شروع به فعالیت کرد و بیش از ۴۰ فیلم سینمایی، کوتاه و مستند ساخت. از مهم‌ترین کارهایش می‌توان به: سه‌گانه کوکر، کلوزآپ (۱۹۹۰)، طعم گیلاس (۱۹۹۷)، و باد ما را خواهد برد (۱۹۹۹) اشاره کرد. او در دوره پایانی کارش به فیلم‌سازی بیرون از ایران روی آورد که حاصلش فیلم‌هایی مانند کپی برابر اصل (۲۰۱۰) و مثل یک عاشق (۲۰۱۲) بود.

  • منبع خبر : ایران آنلاین