به گزارش صبح اقتصاد یک کارشناس محیط زیست با اشاره به شیوه‌های بازیافت زباله در کشور گفت: شیوه‌های بازیافتی در کشور اصلا شیوه‌های مناسبی نیست و از طریق مجاری غیرقانونی و دوره‌گردها و سازمان‌های سیاهی که شکل گرفته است، انجام می‌شود و اگر به صورت سالم و خانگی انجام می‌شد مطمئنا می‌توانست نتیجه بهتری داشته باشد.
سهیل اولادزاد در گفت و با ایسنا درباره ظروفی که امکان بازیافت آنها وجود دارد، اظهارکرد: امکان بازیافت زباله‌ها تا حدود بسیار زیادی به کیفیت زباله ارتباط دارد. برای مثال ظروفی که چرب و روغنی و حاوی باقیمانده غذا قابلیت بازیافت ندارند و باید مراحل پاکسازی و تفکیک آنها انجام سپس وارد مرحله بازیافت شوند.
وی افزود: بسیاری از زبالههای خشک همچون پت‌ها، کاغذ، مقوا، آلومینیوم و باتری‌ها قابل بازیافت و بازگردانی هستند ولی با وجود همین تنوع بالایی که دارند در سبد زباله‌ای ما سهم کمی دارند و ۷۰ درصد زباله‌ها مواد آلی و مواد غذایی و ۳۰ درصد زبالههای خشک و قابل بازیافت هستند و هریک از این ۳۰ درصد سهم کمی دارند.
این کارشناس محیط زیست ادامه داد: به لحاظ اقتصادی موادی مانند آهن، آلومینیوم، باتری‌ها، لوازم کامپیوتر و ظروف نوشابه که جزو فلزات باشد، ارزش بالایی دارند و قیمت آنها به‌صورت کیلوگرمی محسوب می‌شود. این زباله‌ها به بازار زباله می روند و در فرایند بازیافت قرار می‌گیرند.
وی افزود:یک سری زباله‌ها مثل پوشک بچه و پلاستیک‌های فریزر«ریجکتی» هستند و امکان بازیافت آنها وجود ندارد که این نوع زباله‌ها وارد مرحله دفع و یا زباله سوزی می‌شوند.
اولادزاد درباره مسئله تفکیک زباله گفت: ما هنوز در بحث تفکیک زبالههای تر و خشک درجازده‌ایم و تفکیک این دو دسته را نتوانسته‌ایم به‌درستی انجام دهیم. این وضعیت به‌طور کامل به مسائل فرهنگی ربط دارد که به آنها بی‌توجهی می‌شود و صرفا به ایجاد لاین بازیافت، خط پردازش، زباله سوز و مواردی که سنگین و برای مردم قابل توجه و چشمگیر است، اهمیت می‌دهند اما بهترین کاری که می‌توان انجام داد، صحبت با مردم و آموزش شیوه‌های مناسب تفکیک زباله به آن‌هاست.
وی ادامه داد:کشور در مبحث پسماند در وضعیت اسفناکی قرار دارد چراکه فقط به طور جسته و گریخته کلیدواژه “تفکیک زباله” را به مردم گفته‌اند اما درباره این موضوع و اهمیت آن آموزش کافی داده نشده است.
این کارشناس محیط زیست درباره آموزش در زمینه تفکیک زباله گفت:درباره چگونگی جداسازی زباله های تر و خشک،اهمیت بازیافت و اهمیت استحصال انرژی از طریق زباله ها هیچ آموزشی نداشته‌ایم.
وی با بیان اینکه بازیافت زباله در دنیا درآمدزا و اشتغال زا است و به همین علت پایه اقتصادی بسیاری از کشورها بر مبنای بازیافت زباله است، اظهار کرد: بر اساس آمارثبت شده در سال ۲۰۱۶ در اروپا ۵۰۰هزارنفر در زمینه بازیافت زباله شاغل هستند و زمانی که در این حجم بسیار مناسب درآمدزایی وجود داشته باشد مشخصا افراد بسیاری به دنبال این کار خواهند بود.
اولادزاد ادامه داد: شیوه‌های بازیافتی که در کشور داریم، اصلا شیوه‌های مناسبی نیست و از طریق مجاری غیرقانونی و دوره‌گردها و سازمان‌های سیاهی که شکل گرفته است، انجام می‌شود ولی اگر به صورت سالم و خانگی انجام می‌شد مطمئنا می‌توانست نتیجه بهتری داشته باشد و شغل‌های بهتر و سالمی را فراهم کند.
وی با اشاره به اینکه بازیافت زباله‌ها در کارخانه‌ها انجام می‌شود،گفت: فعالیت درست و غلط این کارخانه‌ها سلامت شهروندان را مورد هدف قرار می‌دهد که در ایران خوشبختانه وارد چرخه غذایی نمی‌شود.
این کارشناس محیط زیست افزود: در ژاپن بسیاری از ظروف پت جمع‌آوری شده به چرخه مصرف باز می‌گردند ولی در کشور ما بیشتر برای استفاده‌های غیرغذایی مثل کیسه‌های پلاستیکی زباله استفاده می‌شوند.
اولادزاد درباره عوامل تهدید کننده در کشور در مبحث جمع آوری زباله‌ها و بازیافت گفت: بحث بازیافت زباله سرتاسر فایده است اما یک عامل تهدید کننده وجود دارد و آن شبکه بندی‌هایی است که در محل دفع زباله و یا در سطل زباله شهری وجود دارند و زبالههای با ارزش را جدا کرده و زبالههای بی ارزش و مواد غذایی در آن جا باقی می‌مانند که فقط شیرآبه تحویل می‌دهد. در واقع یک چیزمفید و خوب را با اهمال کاری، خیلی ساده از دست می‌دهیم.
