بیانیه اصلاح طلبی، بر یا با روحانی؟

به گزارش واحد تحلیلی خبرگزاری صبح اقتصاد  روز یکشنبه (۲۶ آبان جاری ۹۸) «بیانیه ای از جمعی از فعالان سیاسی در دفاع از حق اعتراض و محکومیت خشونت» منتشر گردید که در آن بیش از آنکه حق برخورد با آشوبگری را به نیروی انتظامی داده باشد نیروی انتظامی را عامل خشونت و برخورد با مردم معرفی کرده بود که فی الواقع جای تعجب نداشت اما بسیار جای تحلیل را باز گذاشته و ار منظر های مختلف می توان به این بیانیه نگاه کرد.

اول اینکه درست در زمانی که عناصر و عوامل هسته‌ های چندلایه و بنا به اظهارات بعد از دستگیری خودشان آموزش‌دیده و حرفه‌ای، میدان داری آشوبها، تخریبها، تاراج اموال مردم و بیت المال و آدم‌کشی را بقصد مثلا خوشحال کردن ترامپ و عمال منتظر البهانه در اختیار داشتند و در شهرهای استان تهران، حاشیه پایتخت، کرج و شماری از شهرهای دیگر فتنه و تخریب در مسیر گسترده شدن قرار داشت، متنی با عنوان «بیانیه ای از جمعی از فعالان سیاسی در دفاع از حق اعتراض و محکومیت خشونت» فضای ابهامات و رابطه اقدام دولت و در نتیجه اقدامات اعتراضی را بیش از همه چیز تحت الشعاع خود قرار میداد.

امضاءکنندگان آین بیانیه ۷۷ نفرند که ظاهرا اعضای امضا کننده متکی به تحلیل خود اوضاع امنیتی کشور و نظام را «خیلی خیلی خیلی بحرانی» تصور کرده بودند و در اقدامی قابل تامل، در حمایت از اقدامات مخرب در لابلای اعتراض مردم  به نکوهش نیروهای حافظ امنیت پرداخته اند! با هر ضرب و زوری نمیتوان این بیانیه را در جهت رضایت استکبار و ارتجاع منطقه ندانست.

اینکه مشارکتی ها و سازمان مجاهدین انقلاب و جریانات لیبرال کنار هم در جهت اهداف دولت بدون توجه به آنچه میتواند بر امنیت کشور مستولی شود در یک جهت حرکت میکنند فی الواقع تصادفی نیست.

بیانیه اصلاح طلبی در راستای خواست دولت در مسیر ایجاد هرج و مرج و شورش تهیه شده لذا بدون تردید اصلاح طلبان در جریان اینکه چه امری قرار است واقع شود و چه نتایجی از آن حاصل خواهد شد، بوده اند.

این بیانیه بین مردم و عناصر مخرب تفکیکی قائل نشده و معتقد است همه آنچه در شرف وقوع بوده به دست مردمی از جریان ناراضی بوقوع پیوسته است.

ظاهر امر مصنف بیانیه از افزایش قیمت بنزین آن هم یکشبه ناراضی است اما به بازگشت دولت از تصمیم خود بی اعتناست و فقط اقدامات نظام در جهت ایجاد امنیت را کانون اهداف خود قرار میدهد.

البته و صد البته جای تعجبی هم نیست چرا که به شاکله تصمیم گیران برای افزایش یک شبه نرخ و سهمیه بندی بنزین نگاه کنید.

« ۱-حسن روحانی، رئیس‌جمهور گرایش سیاسی : اصلاح‌طلب _ اعتدال و توسعه ای با گرایش (کارگزاران).

۲- علی لاریجانی، رئیس مجلس  گرایش سیاسی : اعتدالگرا.

۳ – سید ابراهیم رئیسی رئیس قوه قضائیه  گرایش سیاسی : انقلابی و ولایی .

۴-اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس‌جمهور گرایش سیاسی : متظاهر به اصلاح طلبی.

۵ – محمد نهاوندیان، معاون امور اقتصادی رئیس‌جمهور  گرایش سیاسی : متظاهر به اعتدالگرایی.

۶- محمد باقر نوبخت، رئیس سازمان برنامه و‌ بودجه  گرایش سیاسی : متظاهر به اعتدالگرایی.

۷ – فرهاد دژپسند، وزیر اقتصاد  گرایش سیاسی : متظاهر  به اصلاحات.

۸- بیژن زنگنه، وزیر نفت  گرایش سیاسی : اصلاح طلب با گرایش کارگزارانی و روابطی اعتدالگرا.

۹- محمود واعظی، رئیس دفتر رئیس ‌جمهور گرایش سیاسی : متظاهر به اعتدالگرایی .

۱۰-کاظم جلالی  گرایش سیاسی : متظاهر به اصلاح طلبان و با روابط اعتدالگرایانه .

۱۱- غلامرضا تاجگردون گرایش سیاسی : اصلاح طلب.

۱۲- عبدالناصر همتی، رئیس کل بانک‌ مرکزی:  گرایش سیاسی : متمایل به اصلاحات با روابط اعتدالگرایانی .

۱۳-  محمد جعفر منتظری دادستان کل کشور : مثلا انقلابی و مثلا ولایی .

۱۴- غلامحسین محسنی اژه ای، معاون اول قوه قضائیه  گرایش سیاسی : انقلابی و ولایی .

امروز با توجه به اکثریت اصلاح طلب در ایجاد اصل  بلوا شاخه دیگری  از همین جریان هم در تایید بلوا بیانیه بدهند.

لذا نمیتوان جهت گیری بیانیه را علیه روحانی تحلیل نمود که بیشتر علیه تمامیت و امنیت و پایداری نظام جمهوری اسلامی ایران نگارش یافته و رنگ و روی نفاق را بیش از پیش به نمایش میگذارد. والسلام

 حمید رضا نقاشیان