به گزارش واحد تحلیلی خبرگزاری صبح اقتصاد ساعاتی پس از خروج آمریکا از برجام در ۱۸ اردیبهشت ۹۷ ، اتحادیه اروپا در بیانیه‌ای اعلام کرد:
«ما از تصمیم آمریکا برای ترک برجام متاسفیم و چنانچه ایالات متحده نظرش را در این باره تغییر دهد، از آن استقبال خواهیم کرد»!
اروپا در همین بیانیه با بی حیایی اعلام کرد:
«تا زمانی که ایران به تعهداتش در این توافق پایبند بماند، اتحادیه اروپا هم به برجام متعهد خواهد ماند».
اما اروپا تزویر میکرد و وقت میخرید و دروغ میگفت، چرا که این ادعا در حالی بیان میشد که علیرغم پایبندی کامل ایران به برجام، اروپا از اولین روز اجرای توافق به هیچ عنوان به تعهدات خود پایبند نبود.
در همان مقطع کارشناسان و صاحبنظران، دلواپسان، دوراندیشان و اروپا شناسان تاکید میکردند که طبق بند ۳۶ برجام، در صورت عدم پایبندی طرف مقابل به تعهدات، «حق ایران» است که تعهدات منعکس در متن برجام را متوقف نموده و برجام را ندیده بینگارد. اما متاسفانه دولتمردان که تا پیش از آن بر واکنش فوری، غیرقابل تصور و پشیمان‌کننده ایران در صورت خروج آمریکا از برجام تاکید کرده بودند، در اظهارنظری تأمل‌برانگیز اعلام کردند که «یک موجود مزاحم از برجام رفت و ما این توافق را با دیگر اعضا از جمله اروپا ادامه خواهیم داد»!
در مقطعی هم توافق شد که کشورهای سه گانه مانده در برجام (انگلیس، فرانسه، آلمان) درخصوص احقاق حقوق برجامی ایران تضمین لازم در جهت اجرای تعهدات خود بدهند. اما طرف اروپایی نه تنها هیچ تضمینی نداد، بلکه همصدایی خود با آمریکا و بی‌عملی به تعهدات را ابتدا با بیانیه‌های شعاری و بی‌خاصیت و سپس با بیانیه‌های مزورانه برای چندمین بار به اثبات رساند.
با گذشت یک سال از خروج آمریکا از برجام ، ایران همچنان تمامی تعهدات برجامی خود را طبق خواست اروپا به هدایت و سرپرستی انگلیس خبیث اجرا کرد. اما اروپا به جز مشتی وعده نسیه، هیچ اقدام دیگری انجام نداد. تا اینکه شورای عالی امنیت ملی در سالگرد خروج آمریکا از برجام، بیانیه‌ای صادر کرد. در بخشی از این بیانیه تاکید شد: «به کشورهای باقی‌مانده در برجام شصت روز فرصت داده میشود تا تعهدات خود به ویژه در حوزه‌های بانکی و نفتی را عملیاتی نمایند. چنانچه در این مهلت کشورهای مزبور قادر نباشند مطالبات ایران را تامین کنند، در مرحله بعدی جمهوری اسلامی ایران رعایت محدودیت‌های مربوط به سطح غنی‌سازی اورانیوم و اقدامات مربوط به مدرن سازی رآکتور آب سنگین اراک را نیز متوقف خواهد کرد. این بیانیه شورای عالی امنیت ملی ایران که در قالب یک نامه از سوی آقای رئیس روحانی به سران ۱+۴ ارسال شد، نهایتا و در زیر فشار افکار عمومی در ایران خود واکنشی دیرهنگام و حداقلی به عهدشکنی برجامی طرف مقابل بود؛ اما در عین حال با توجه به منشا صدور این تصمیم یعنی شورای عالی امنیت ملی تا حدی اقدامی مهم و نسبتا تاثیرگذار بود. این تغییر رویکرد نظام به سخنگویی و اجرای دولت، طرف آمریکایی و اروپایی را به تکاپو انداخت. آمریکا در گام اول از لاف‌زنی‌های خود درباره حمله نظامی به ایران عقب‌نشینی کرد و اعلام کرد که به دنبال جنگ با ایران نیست. ترامپ هم در گام بعدی ، ملتمسانه شماره تماس اعلام کرد و پای تلفن نشست تا مقامات ایرانی تماس بگیرند. اما متاسفانه ماجرا به اینجا ختم نمی شد. مقامات آمریکایی واسطه‌هایی از آلمان، ژاپن، سوئیس، عمان و…- فرستادند و پیشنهاد مذاکره را به تذبذب کامل مطرح کردند.
سپس و بعد از واکنشهای مقامات اروپایی برای فرار از مسئولیت و ایستادگی ایران بالاخره مجبور شد و اعلام کرد که در کوتاهترین زمان، کانال اینستکس را اجرا خواهد کرد.عقب‌نشینی‌های مکرر لفظی آمریکا و اروپا پس از اعلام ضرب‌الاجل ۶۰ روزه شورای عالی امنیت ملی ، بسیار قابل تأمل می نمود و برای هزارمین بار به ملت ایران و جهانیان اثبات کرد که دشمن هیچ گاه از مکر و حیله دست بردار نیست، اول با تهدید و لاف زنی درباره حمله نظامی به کشور و چنانچه موثر نیفتادبا ترفندی دیگر با تطمیع و پیشنهاد فریبکارانه در اعلام آمادگی برای مذاکره. روند موجود در راستای ضرب‌الاجل برجامی ایران باید از موضع قدرت و بدون لکنت و همچنین بدون تاخیر ادامه یابد و در مراحل بعدی، سرعت بیشتری به خود بگیرد. کشور و نظام جمهوری اسلامی ایران می‌بایست با خودباوری و بهره‌مندی از توان عظیم داخلی، رویکردی طلبکارانه در مقابل آمریکا و شرکای چاپلوس او اتخاذ کرده و با اعتماد به وعده الهی، دشمن را بیش از پیش در اجرای نقشه‌های شوم خود، ناکام و ناامید سازد.
رهبر معظم انقلاب در دیدار مسئولان و کارگزاران نظام در اردیبهشت همین امسال (۹۸) با اشاره به رویارویی جمهوری اسلامی ایران با دشمنان فرمودند: «رویارویی کنونی، برخورد اراده‌ها است و چون ما اراده‌ای قوی‌تر داریم و به خدا توکل می‌کنیم، ان‌شاءالله آینده خوبی در انتظار ملت است». من در ابتدای ورود دولت یازدهم به مذاکرات برجامی طی مقاله ای تذکر دادم ( کودکانی را فرستادیم جنگ / غافل از دندان برای نهنگ ) زیرا به یقین میدانستم طرف مقابل دغل کار و مزور است و تیم ما لیبرال مسلک و غربگرا (تازه اگر رابطه پنهان دیگری نداشت) که این دو طرف در هیچ مناسبتی تقابل هم وزنی نداشت و امروز جمهوری اسلامی ایرا مظلوم و اسیب دیده از عملکر ناموفق تیم برجامی مجبور به تحمل زور گویی و بازی با کلمات اروپاست و هم چوب را خورده و هم چماغ را بالای سرش نشان میدهند که البته خود کرده را تدبیر چیست؟ والسلام
- منبع خبر : صبح اقتصاد
