انقلاب اسلامی یعنی چه؟

به گزارش واحد تحلیلی خبرگزاری صبح اقتصاد در این دو ماهی که نام ماه های آن را در چارچوب سال های قمری ماه محرم و صفر می نامیم ملت بزرگ و نستوه ایران به اعتبار ایام شهادت امام حسین و خانواده و یارانش و در ادامه آن چهلمین روز شهادتش در روز ۲۰ ماه صفر و در انتهای ماه صفر بنا به نقلی از تاریخ شهادت رسول گرامی اسلام و بنا به نقلی دیگر ارتحال ایشان و دو تن از نوادگان ایشان که بعد ها در تاریخ تشیع سمت امام دوم و امام هشتم یافتند، عزاداری کردند.

این عزاداری ها در اصل و اساس نوعی همدلی ملت با یکدیگر است و قرار است ملتهای جهان را برای آخر الزمان آماده نماید.

اساس این عزاداری ها از بیش از هزار سال گذشته شکل گرفته اند.

در قالب این عزاداری ها که بیشتر در مذهب تشیع شکل و بازتاب داشته و رنگ و روغن دین را برای کل اسلام رونق داده تفکر اسلامی و مشی ائمه که رهبران دینی محسوب میشده اند تدریس شده و سینه به سینه انتقال یافته و برای آن صد ها هزار کتاب تالیف شده و همه این اقدامات به ماندگاری و صلابت و تعمیق اسلام راستین کمک نموده است .

اینکه در لفظ گاهی اسلام راستین مد نظر قرار میگیرد بدان معناست که مانند هر انقلابی فکری در ادوار بشر ، تعریف مشی اسلام هم بعد از پیامبر دستخوش انحرافاتی شده که اطرافیان پیامبر موجب آن گردیدند و محتوای آن را برای مسلمانان به گونه ای تعریف نمودند که سعادت مورد ادعای اسلام برای دنیا و آخرت بشر در این انحرافات دستخوش کوتاه نگری و دنیا پرستی شد.

حال اینکه اسلام آمده بود تا بشر را در دنیا و آخرت سعادتمند نماید.

آمده بود که به منحرفین از ادیان مختلفی که در زمین اجازه بقا یافته بودند بفهماند که بشر در این دنیا مسافر است.

نه گذشته قبل از تولدش کتمان پذیر است و نه آینده بعد از مرگش نا دیده گرفتنی است.

و نتیجه این همه یعنی از ازل تا ابد در آخر الزمان تعریف میشوند.

انقلاب اسلامی نتیجه ۱۴۰۰ سال تجهیز و تبیین این تفکر است که امروز در قالب یک نظام سیاسی امکان عرضه و اندام یافته و میرود تا دست بشر هدایت شده را در دست تاریخ آخر الزمان بگذارد.

برای وصول و تحصیل سعادت در آخر الزمان مراحل دیگری از انقلاب فکری و عملی بعد از انقلاب اسلامی باقی مانده است.

برجسته ترین این انقلاب ها انقلاب حضرت مهدی است که با دست حضرت مهدی علیه السلام برپا میشود تا بشریت را عقلا و منطقا و اخلاقا برای آخر الزمان آماده نماید.

پس با این تعبیر و تعریف میتوان ادعا کرد انقلاب اسلامی طلیعه و آغاز یک جنبش عظیم فکری فرهنگی برای کل مردم دنیاست.

البته این جنبش مانند هر جنبشی مخالفین قدرتمندی نیز دارد که سعی میکنند در مسیر ایجاد این جنبش خللی ایجاد نمایند و مانند صدر اسلام بشر را از طریق سعادت منحرف نمایند.

در همه ادیان الهی نام آخر الزمان آمده و برای بشر و زندگی دنیایی او انتهایی فرض شده و اینکه در آن زمان به (خوبی) پاداش میدهند و از(بدی) جریمه خواهند گرفت نیز منویاتی است که از طرف خدای متعال و از طریق انبیا به بشر انتقال یافته است.

اینکه قرآن مجید کتاب آخر هدایت خداست هم با لطایفی از طرف انبیا سلف مذکور بوده است و اینکه اصطلاح آخرالزمان در قرآن کریم نیامده است، ولی با وضوح و روشنی آیاتی درباره آینده جوامع انسانی در قرآن دیده می‌شود که بر حکومت توحید و عدل در آینده زندگی انسان و خلافت و وراثت صالحان بر زمین و پیروزی حق بر باطل دلالت می‌کند، به عنوان آخرالزمان در روایات اسلامی در دو معنا به کار رفته است؛ اولی مدت‌زمان بین آغاز نبوت پیامبر اسلام(ص) تا وقوع قیامت و دیگری دوران ظهور امام دوازدهم(ع) تا قیامت.

لذا بنابر برخی روایات مورد تایید و تصدیق در صحت آنان، پیامبر اسلام(ص)، پیامبر آخرالزمان دانسته شده است.

همچنین در بسیاری از روایات اسلامی اصطلاح آخرالزمان به معنای زمانی دانسته شده که در آن نجات بخش بشریت (مهدی موعود(عج)) ظهور می‌کنند.

در روایات اسلامی و و نوعا روایاتی که شیعیان بدانها بیشتر پرداخته اند، ویژگی‌هایی برای آخر الزمان از قول امامان و حتی پیامبر اسلام بیان شده است که از جمله این ویژگی ها آزمون‌های سخت و فتنه‌های آخرالزمان است.

ظهور منجی و جدال بین حق و باطل و همچنین غلبه حق بر باطل و عصر طلایی بشریت در جهان با تعابیر مختلف و نگاه دقیق به نیاز بشریت از ارکان این جنبش و ظهور محسوب میشود.

در این ویژگی ها مهدی موعود (عج) را شکافنده علومی معرفی میکنند که هنوز بر بشر مکشوف نیفتاده و همین علوم انسانها را به پذیرش عقلانی مسیر سعادت رهنمون میشوند.

در روایات اسلامی، نه ‌تنها به تاریخ دقیق این مقطع زمانی اشاره‌ای نشده، بلکه تعیین تاریخ دقیق آن تکذیب شده است.

بنابر روایات، وقت ظهور منجی را کسی جز خدا نمی‌داند و از مصادیق علم غیب به شمار می‌آید.

امام رضا(ع)  که امام هشتم از جمع ۱۲ امام شیعیان محسوب میشوند، از پیامبر اسلام و به عبارتی جد خود (ص) نقل می‌کنند که زمان قیام موعود، مانند قیامت است که کسی جز خداوند آن را نمی‌داند و به طور ناگهانی اتفاق می‌افتد لاکن در روایات اسلامی برای این دوران، نشانه‌هایی بیان شده است که به نشانه‌های آخرالزمان معروف هستند و از این لحاظ ظهور موعود به آمادگی برای آماده سازی بشر برای  قیامت تشبیه شده است، زیرا همچنان که قیامت علائمی دارد  ظهور موعود نیز دارای نشانه‌هایی است که قبل از آن رخ می‌دهند.

در بعضی از کتاب‌ها این نشانه‌ها از آن رو که رویدادهای مهم عصر ظهور هستند، به علائم ظهور معروف شده‌اند.

و انقلاب اسلامی را یکی از نشانه های بارز و حتمی و الزامی ظهور بر شمرده اند. والسلام

 حمید رضا نقاشیان