به گزارش واحد تحلیلی خبرگزاری صبح اقتصاد شرایط سیاسی جهان امروز اقتدار بدون شرط امریکا یا اروپا را تضمین نمیکند بلکه این اقتدار را کاملا شکننده و خدشه پذیر قلمداد نموده حتی کوچکترین کشورهای دنیا در تدارک بهانه برای یافتن راه گریز در جهت دور زدن سیاستهای امریکا در اقصی نقاط جهانند. اگر چه کوشش امریکا و خصوصا کاخ سفید و دار و دسته ترامپ برای افزایش فروش نفت آمریکا به قیمت تحریم نفتی ایران و ونزوئلا در تدارک ترساندن کشورهای جهانند اما این ترفند امروزه به دودلیل جواب نمیدهد. اول اینکه جهان در یک اکثریت نسبی معنی دار و بالای ۷۰ درصد با هژمونی قدرت امریکا مخالف است و رای به چنین فرایندی را رای به دیکتاتوری در جهان قلمداد می کند و دوم اینک به قیمت ابرژی امکان کنار گذاشتن تولید کننده ای مانند ایران که عضو فعال اوپک بوده و هست را بر نمیتابد. کاستن از تولید نفت ایران با هدف ایجاد ظرفیت برای افزایش تولید نفت آمریکا می‌تواند قابل محاسبه واقع گردد. چرا که با این تحریم ها تولید نفت آمریکا از ٨/٢ میلیون بشکه به۱۲/۵ میلیون بشکه افزایش یافته و در سال آینده به ۱۳/۴ میلیون بشکه افزایش خواهد یافت یعنی ۵/۲ میلیون بشکه افزایش تولید نفت طی چهار سال که البته این امر کاملا قابل پیش بینی بوده است. راهبرد اقتصادی ترامپ برای جبران کاهش رشد اقتصادی در سالهای اخیر متوجه این معناست که افزایش نفت آمریکا در بازار به ظرفیت فروش کامل برسد و لازمه این امر در این خلاصه میشود که صادرات برخی کشورهای تولید کننده نفت کاهش یابد و برای این امر کشورهایی کاندیدای تحریم شده اند که از جمله این کشور ها صادرات نفت ایران و ونزوئلا است. به آمار جابجایی انرژی که دقت میکنیم متوجه میشویم که صادرات نفت و گاز آمریکا به کره در سال میلادی ۲۰۱۸ بیش از چهار برابر سالهای قبل شده است که نشاندهنده این است که از ۱/۵ میلیارد دلار ۲۰۱۷ به ۶/۷۵ میلیارد دلار افزایش داشته است. پیش بینی ها اینگونه نشان میدهند که کره در ماههای اولیه سال جاری حداقل ۱۸ میلیون بشکه نفت خام و ۹۰۰ هزار تن گاز طبیعی مایع از آمریکا وارد کند. این مقدارتقریبا چهار برابر نفت وارداتی سال گذشته در این کشور است. این افزایش واردات نفت و گاز آمریکا به کره از آنجا ناشی میشود که دونالد ترامپ قصد دارد کمبودهای تجاری آمریکا را با شرکای تجاری اصلی‌اش جبران نماید و برای این منظور بیشتر از آنچه از آنها وارد می‌کند، به این کشورها صادرات خواهد داشت. صادرات نفت و گاز آمریکا بخش اصلی این استراتژی هستند. مازاد تجاری ۱۴ میلیارد دلاری کره جنوبی با آمریکا در ۲۰۱۸ پایین‌ترین حد از سال های ۲۰۱۰ به بعد بوده است که حدودا ۲۲/۵ درصد نسبت به ۱۸ میلیارد دلار سال قبل کاهش داشته است. این کاهش در تراز تجاری آمریکا و کره به‌سبب قطع صادرات ایران به کره و جایگزین شدن آمریکا به‌جای کره بوده است . لذا به وضوح می توان دریافت که فشار سیاسی به کشورهای جهان برای تحقق خواست آمریکا بیش از آنکه سیاسی باشد یک تحمیل اقتصادی است. و مهمتری دلیلی که مردم جهان حتی دولتها این تحریمها را بر نمیتابند این است که امریکا را تزویر گر و دروغ گو بر میشمارند.
والسلام
حمید رضا نقاشیان
