به گزارش واحد فرهنگی خبرگزاری صبح اقتصاد نشست خبری برنامه «عصر جدید» شنبه ۲۶ مرداد با حضور احسان علیخانی و داوران این مسابقه استعدادیابی در مرکز همایش‌های صداوسیما برگزار شد.

احسان علیخانی در ابتدا در پاسخ به پرسشی درباره حساسیت استعدادیابی در برنامه عنوان کرد: در ظرف «عصر جدید» فراتر از ارسال یک ویدیو عمل می‌کنیم. ما در این پروسه چند مرحله داریم که شاید در جلوی دوربین خیلی مشخص نباشد اما در فینال تصاویری داریم که می‌تواند بخشی از این تلاش‌های پشت صحنه را نمایش می‌دهد.

وی درباره روند انتخاب اولیه گفت: چند نفر تعداد مفصلی از ویدئوها را دیدند و آنها را انتخاب کردند. همچنین تیمی هشت نفره داشتیم که بعد از آن انطباق ویدیو با واقعیت را راستی آزمایی می‌کردند و بعد تیم دیگری موقعیت جغرافیایی، خانواده فرد و … را شناسایی می‌کرد. مرحله به مرحله که جلو آمدیم کار کردیم و حتی ۲ باشگاه مهارت گذاشتیم که در آن استادانی به صورت افتخاری آمدند و با شرکت کننده‌ها کار کردند.

علیخانی اضافه کرد: برنامه ما صرفا این نبود که هرکسی ویدئو بفرستد، او را روی صحنه بفرستیم. خیلی از این بچه‌ها تهران را ندیده بودند و یا خیلی‌ها اصلا دوربین ندیده بودند مانند پسر بچه ای که از نقطه مرزی کشور در برنامه شرکت کرده بود اما توسط تیم طراحی و مربیان برنامه روی این بچه‌ها کار می‌شد تا بلد شوند چگونه روی صحنه بیایند.

وی با اشاره به برخی انتقادها در فضای عمومی جامعه مبنی بر اینکه در نهایت چه برنامه‌ای برای استعدادها در نظر گرفته می‌شود، گفت: «عصر جدید» یک برنامه استعدادیابی عمومی است و یک مدرسه تخصصی نیست اما به اذعان دیگران ما فراتر از ضبط یک برنامه تلویزیونی برای شرکت کنندگان وقت گذاشتیم. برخی این نکته را مطرح کردند که آیا صرفا برای پر کردن برنامه از این بچه‌ها استفاده می‌کنیم و یا از آنها برای جلب مخاطب سواستفاده می‌کنیم در حالی که باید بگویم هیچ کس این شرکت کننده‌ها را نمی‌شناخت و جز نفرات محدودی که در برخی از جشنواره‌ها لوح گرفته بودند کسی آنها را ندیده بود. ما در چند قسمت نهایی برنامه به این موضوع پرداختیم و قرار شد چند اعتبار تخصصی به فینالیست‌ها داده شود در حالی که این کار بسیار سخت و  پیچیده ای بود. ما چند شعار برای کشف شدن و دیده شدن داشتیم که شعار آخر یعنی «رسیدن» خیلی مهم تر است و همین اعتبار تخصصی که به برنده‌ها اختصاص می‌یابد خیلی مهم است چون به توسعه مهارت آنها کمک می‌کند.

وی تصریح کرد: من تمایل دارم پنج فینالیست برنامه در فصل بعد عضو گروه ما باشند در حالی که ممکن است یکی بخواهد آلبوم موسیقی بیرون بدهد و یکی دیگر بخواهد تمرین داشته باشد اما موقعیت کار برایشان فراهم است تا بتوانند بعد از دیده شدن مسیرشان را ادامه دهند چون اگر حواسمان به این مسیر نباشد ممکن است پایین بیفتند.

این مجری تلویزیون درباره تغییر ساختار برنامه در فصل جدید نیز عنوان کرد: این برنامه برای من با اختلاف، سخت ترین کار تمام عمرم بود و فکر نمی‌کردم با چنین پروژه ای مواجه شوم. این کار از لحظه پیش تولید در آستانه یک ساله شدن است. ما ضبط‌های طولانی داشتیم و میانگین ضبط‌ها امکان ندارد کمتر از ۱۵ ساعت باشد. مونتاژ برنامه ۳۰۰ تا ۴۰۰ دقیقه است که باید به ۱۰۰ دقیقه تبدیل شود، حضور بچه‌هایی که از شهرستان می‌آیند و غیره که همه اینها کار را سخت می‌کرد. البته ین مطالب را از جهت مظلوم نمایی نمی‌گویم.

وی درباره بازه زمانی پخش فصل جدید بیان کرد: اگر شرایط فراهم باشد برای زمستان ۹۸ کار را آماده پخش می‌کنیم.

علیخانی در پاسخ به سوالی درباره پخش برنامه در دوشنبه‌ها که زمان پخش برنامه «نود» بود نیز گفت: من خودم طرفدار سرسخت برنامه «نود» هستم اما ما زمانی روی آنتن رفتیم که «نود» پخش نداشت.

وی در ادامه درباره حضورش در برنامه که آن را نسبت به بقیه برنامه‌های استعدادیابی متفاوت می‌کند، اظهار کرد: چند نکته درباره برنامه ما وجود دارد که برنامه را از باقی تلنت شوها جدا می‌کند. حضور میزبان در برنامه ما با بقیه برنامه‌های مشابه فرق دارد و من حسم این بود که کارم در برنامه به عنوان وکیل و مدعی العموم بچه هاست. در تلنت شو ریتم خیلی بالاست؛ اجرا رای و تمام. من حس کردم برای بچه ای که دسترسی به جایی ندارند حضور من و گفتگوهایم با آنها و داوران کمک کننده است.

این مجری یادآور شد: به هرحال ما چهار داور با سلایق مختلف داشتیم که هرکسی روی رای خود پافشاری می‌کرد و تماشاگران هم در مواقعی می‌خواستند نظرشان را تحمیل کنند. من باز هم می‌گویم دخالت در رای‌ها را قبول دارم  ولی خوب یا بدش بحث دیگری است.

علیخانی درباره تعامل با آموزش و پرورش نیز تصریح کرد: فکر می‌کنم گاهی دوستان ما را با آموزش و پروش اشتباه می‌گیرند در حالی که ما را باید به عنوان یک برنامه تلویزیونی دید. روزی که قرار شد این برنامه را بسازم همه رفقای دلسوزم گفتند در نمی‌آید، در تلویزیون نمی‌شود چنین برنامه ای ساخت. باید بگویم مردد هم شدم اما چیزی در درونم به من گفت که می‌شود.

وی ادامه داد: من از نسل دهه ۶۰ هستم. در دوران کودکی و نوجوانی ما چه کسی برایمان استعدادیابی می‌کرد. اوج چالشی که داشتیم قبل از کنکور بود. آن زمان به ما می‌گفتند اگر حفظیاتت خوب است برو رشته انسانی و اگر حل کردنی ات خوب است برو ریاضی. حتی اگر کودک رادیو خانه شان را خراب می‌کرد می‌گفتند حتما مهندس می‌شود. در مدارس هم اوج تحسین ما کارت‌های صدآفرین بود. اگر توانسته باشیم در این برنامه حسی را برانگیخته کنیم مه فکر می‌کنم این کار را کردیم، اتفاق مبارکی است. البته الان معضلات جدی درباره نگاه پدر و مادرها به استعدادها داریم که امیدوارم «عصر جدید» در این روند استعدادیابی تاثیر بگذارد.

وی در ادامه درباره کپی بودن برنامه نیز عنوان کرد: خارج از تعقل است که هر یک از ما دوباره چرخ را اختراع کنیم. ماجرای تلنت شو قدمت چند دهه ای دارد و بیش از ۷۰ کشور این تلنت شوها را برگزار می‌کنند. این مقایسه‌ها برای من خیلی عجیب بود چون اگر بخواهیم اینجوری نگاه کنیم اخبار و خبرگزاری هم کپی است. اینکه چقدر متناسب با فرهنگ خود کار می‌کنیم بحث دیگری است اما من اکنون درباره فرم و ساختار حرف می‌زنم. بنابراین این ماجرا که چقدر می‌توانیم برنامه را با فرهنگ خودمان منطبق کنیم خیلی برایم مهم بود. این برنامه را نمی‌شود با برنامه‌های استعدادیابی سال ۲۰۱۹ مقایسه کرد اما به نسبت اولین دوره‌هایی که هر یک از این کشورها برگزار کردند، خیلی بهتر بودیم.

علیخانی اضافه کرد: ما این برنامه‌ها را دیده ایم و فکر نمی‌کنم تلنت شویی در دنیا باشد که نقال و خراط در برنامه اش آورده باشد چون اینها مختص ماست و این از مهمترین نقدهایی بود که به ما شد. به نظرم فراتر از اثر این منتقدان می‌خواستند با تلویزیون طرف دعوا باشند مثلا می‌گفتند میز شما شبیه ایرانی‌ها نیست در حالی که من واقعا نمی‌دانم باید چه کنم که میزمان شبیه میزهای ایرانی باشد. در این مدت اجراهایی در تلویزیون دیده شد که تا الان دیده نشده بود و این خیلی اتفاق ویژه ای بود مثل بچه‌های خلاق پارکوکار که پیش از این گمنام بودند. همچنین گفتگوهایی با مهمانان ویژه داشتیم و اتفاقاتی با این ترتیب شکل گرفت که غنیمت بزرگی بود.

در ادامه بشیر حسینی یکی از داوران برنامه گفت: ما حتی ۱۰ جذابیت اول تلنت شوها را درآورده بودیم و دیدیم چهار جذابیت اول مثل مسایل جنسی و رقص را نمی‌توانیم اجرا کنیم. مورد دیگر حیوانات بود و دیگری ابزار ساز که البته همان ساز ابداعی هم با نگرانی ما در برنامه حضور یافت پس ما تا ۴۰ درصد نمی‌توانستیم از جذابیت بقیه تلنت شوها استفاده کنیم اما مهمتر از همه ایمان علیخانی بود که باعث شد این اتفاق شکل بگیرد.

وی یادآور شد: به نظرم سوال تقلیدی بودن برنامه یکی دو ماه اول ایجاد شده بود و بعد از آن بسیاری به این نتیجه رسیدند که کار تقلیدی اگر همسان سازی نشود فرهنگ ایرانی زود آن را پس می‌زند.

علیخانی در ادامه درباره بودجه برنامه عنوان کرد: من از شما خواهش می‌کنم دعا کنید به ما بودجه بدهند چون خیلی اوضاع ما خراب است. ما فینال را هم گرفته ایم و سفرهایی هم داشتیم اما الان یکی از بزرگترین معضلات ما مباحث مالی است. به نظرم کار ما از تولید سریال بسیار سخت تر است چون جلسات ارزیابی داریم که در آن ۱۱ نفر حضور دارند و خروجی آن جلسات است که نشان می‌دهد بیچاره می‌شویم یا نه!(می‌خندد) بچه‌ها از جایی هم به لحاظ دستمزد و هم انرژی بریده بودند اما اینکه اعلام شد برنامه ۷۰ درصد مخاطب دارد انرژی زیادی به ما پمپاژ کرد.

در ادامه بشیر حسینی درباره طنز «ناخونک» که آیتمی درباره «عصر جدید» داشت، یادآور شد: در حوزه جامعه شناسی می‌گویند مردم وقتی مساله ای برایشان مهم شود با آن شوخی می‌کنند. برای ما هم هرچقدر این شوخی‌ها با نقدهای مهمتری همراه بود ما هم با آن همراه می‌شدیم. من به پشت صحنه برنامه «ناخونک» هم رفتم و اتفاقا از طنز آن استقبال می‌کنم. اگر خود ما نقد درست اجتماعی نکنیم از بیرون می‌آیند و طومار ما را می‌پیچند. همین الان چند مجموعه دیگر می‌خواهند مثل برنامه ما تولید کنند که امیدوارم از مرز تقلید و ادا فراتر روند. خوشحالم که با ما شوخی شد با این حال خیلی از برنامه سازان مخصوصا طنزپردازان خوششان نمی‌آید با آنها شوخی شود.