به گزارش واحد تحلیلی خبرگزاری صبح اقتصاد اوباما بارها در برابر جریان های های فرار به جلو در سرزمینهای اشغالی موضع داشت و همین راهبرد در محدود نگهداشتن امثال نتانیاهو اروپا را متقاعد کرد که روی منویات دولت آمریکا مبنی بر حمایت از دولت روحانی با ماموریت استحاله انقلاب و محدود نمودن اختیارات رهبری میتواند حساب ویژه باز کند اما در آخرین مراحل امضای معاهده برجامی تندروهای جمهوری خواه در امریکا در تعارض با جان کری و اوباما رسما مخالفت خود با امضای برجام را علنی کرده بیانیه دادند که در دولت آینده برجام را باطل میکنند. در جریان مواجهه در انتخاب دونالد ترامپ و شکست انتخاباتی هیلاری کلینتون تلاش آمریکا برای خروج از برجام برنامه‌ای بود که دونالد ترامپ از زمان شرکت در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سر داشت. در نهایت در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۷ دولت ایالات متحدهٔ آمریکا رسماً از برجام خارج شد و بازگشت تحریم‌ها به صورت گذشته را اعلام کرد و برای انجام مجدد مذاکرات در صورت تمایل ایران اعلام آمادگی نمود. طرح خروج از برجام در اواخر شهریور ماه سال ۱۳۹۶ قوت گرفت و در مهر ماه همان سال، به‌طور جدی در دستور کار دولت آمریکا قرار گرفت. از آنجا که امکان خروج یک جانبه آمریکا از این توافق‌نامه بین‌المللی ممکن نبود، ترامپ منتظر فرصتی برای متهم کردن ایران به خروج و تخلف از برجام ماند و این تلاش‌های دولت ترامپ مشکل بزرگ روبری خود امریکا و بعد از او اروپا و حتی رژیم صهیونیستی بود و آن هم اعلام پایبندی ایران به مفاد برجام از طرف کارشناسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بود که با راستی آزمایی ها بیانیه پشت بیانیه اقدامات ایران را تایید میکردند. لذا دولت آمریکا با واماندگی از متهم کردن ایران در جریان هسته ای سعی کرد تا با تمرکز بر برنامه موشک‌های بالستیک ایران، دولت ایران را ناقض روح برجام نشان دهد. ترامپ همچنین مقامات امنیتی و اطلاعاتی آمریکا را برای «ساختن» شواهدی که نقض برجام توسط ایران را نشان دهند تحت فشار قرار داده است. ترامپ در ۲۰ سپتامبر ۲۰۱۷ اعلام کرد که تصمیم خود را در مورد توافق‌نامه هسته‌ای با ایران گرفته‌است ولی از اعلان عمومی جزئیات آن خودداری کرد. از واپسین روزهای سال ۱۳۹۶، مجدداً اخباری در مورد تلاش‌های آمریکا برای برهم زدن برجام شنیده شد که در فروردین و اردیبهشت ۱۳۹۷ شدت گرفت. ترامپ همراهان موافقی با خود نداشت تا زمینه تصمیم خود را با ایشان مطرح و اقدام عملی را علنی سازد لذا تصمیم به تغییرات در کادر کاخ سفید گرفت و رکس تیلرسون، وزیر امور خارجه وقت آمریکا و هربرت ریموند مک مستر، مشاور امنیت ملی وقت آمریکا، که همیشه ترامپ را به ادامه توافق هسته‌ای با ایران ترغیب میکردند را به ترتیب با مایک پمپئو، مدیر وقت سازمان سیا، و جان بولتن، سفیر اسبق آمریکا در سازمان ملل، جایگزین کرد ، سیاستمدارانی از نظر خط مشی به رژیم صهیونیستی نزدیک و همسو با ترامپ فکر میکنند و خروج از برجام را از اولویت‌های سیاست خارجی خود می‌خوانند. روز دوشنبه (۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۷) دونالد ترامپ رئیس‌جمهور در پیام توئیتری از اعلام تصمیم خود در مورد ماندن در برجام یا خروج از آن در ساعت ۱۴ روز ۸ مه (به وقت آمریکا) (برابر با ساعت ۲۲:۳۰ روز ۱۸ اردیبهشت در ایران) خبر داد و به تمامی شرکت‌ها و تجار فرصت داد ظرف مدت ۱۸۰ روز از فعالیت در ایران خارج شوند. با دستور ترامپ تمامی تحریم‌ها اعم از موشکی-هسته ای و… برگشت. عربستان سعودی و بحرین و اسرائیل از اولین کشورهایی بودند که از این تصمیم ترامپ حمایت کردند. به عبارتی آمریکا ظاهرا از اروپا کناره گرفت و به رژیم صهیونیستی نزدیک تر شد ولی اروپا در یک فضای معلق باقی ماند و نمیدانست در برجام بماند یا به آمریکا و اسراییل بپیوندد. با گذشت یک سال از تصمیم خروج آمریکا از برجام اگر چه اروپا هنوز روی ابقای اصول برجامی تاکید میکند اما عملا با عدم اقدام به وجوه حفاظت از برجام به رژیم صهیونیستی نزدیک و نزدیک تر شد و عملا منویات این رژیم را در درگاه اقدامات خود قرار داد. به عبارتی اروپاییان بدلیل نداشتن وحدت رویه مستقل در یک هاج و واجی سیاسی کاملا اخته و نازای برای یک راهبرد منطقی بسر میبرند. اینکه اروپا تلاش دارد فضای ظاهری برجام را حفظ نموده و راه گریزی از سیاستها انحصار طلبانه آمریکا بیابد به دلیل نفوذ گسترده صهیونیستها در اعماق ساختار اروپا غیر ممکن است و به اعتباری بدون رضایت رژیم صهیونیستی اروپا قادر به تصمیم گیری حتی در اینستکس نخواهد بود. والسلام
حمید رضا نقاشیان
- منبع خبر : صبح اقتصاد
