چگونه سلبریتی ها سوسول بلیطی شدند
به گزارش واحد تحلیلی پایگاه خبری صبح اقتصاد امروزه در دنیا کسانی که یک فیلم بازی می کنند و شهرتی می یابند نام خود را سلبریتی میگذارند حالا این خانم یا آقا اساسا متکی به چه امری به این فیلم دعوت شده باشد، باید رفت و کنکاش کرد که گاهی استغفرالله حتی نگفتنی است. باید توجه داشت که سلبریتی بودن به هیچ عنوان یک شغل ویژه نیست و سلبریتی‌ها هرگز برای اینکه سلبریتی باشند کار خاصی جز حضور در مجالس کذایی و ساختن خود و جلوه گری نا مانوس با فرهنگ بومی و بعضا دینی نمیکنند. کار خاصی انجام نمی‌دهند که بنا به مناسبت کار و حرفه و دانش و هنر بتوان آنها را با لقبی شناخت.. در واقع سلبریتی که در لغت به معنای ستاره و فرد مشهور است، دارای شخصیت و چهره‌ای محبوب و پرطرفدار در میان قماشی از مردم دنیاست که جنس این جلوه گری را مربوط به حوزه فعالیت نمایشی میدانند. در هر صورت و تعریفی معنای سلبریتی هر چه که باشد و فرد سلبریتی هر کسی که باشد، مردم دنیا، حضور او در مراسم ها و محافل گوناگون را از منظر سبک لباس پوشیدن، مدل آرایش، مدل مو، جواهرات، تیپ و رفتار و حتی ثروت و درآمدش شهرت می بخشند و به همین دلیل است که بیشتر مدها، ترندها و سبک‌های جدید را سلبریتی‌ها روی کار می‌آورند، زیرا آنها از منظر تهاجم و نفوذ فرهنگی دیده میشوند! بر خلاف این عنوان افراد تاثیرگذار، مشهور و شناخته شده‌ای در عرصه سیاست، اقتصاد، علم و فرهنگ، موسیقی، ورزش، بجای عنوان سلبریتی عنوان تخصصی خود را دریافت میکنند و من باب مثال میشود سیاستمدار، اقتصاددان، استاد دانشگاه، قهرمان ورزشی و موسیقیدان و امثالهم که طبع کلمه سلبریتی برای آنها که از معرفتی برخوردارند سبک و بی معنی و گاهی توهین است. باید اذعان داشت که متاسفانه ستاره ها این سلبریتی شدن را مدیون رسانه‌ها هستند که آنها را به مردم هر منطقه و جایی می‌شناسانند. اینکه چه رسانه ای چه عناصری را ستاره معرفی کند و ستاره بودن چه محتوای فرهنگی و اصالت پذیر را تبیین شخصیت کند هم بحث مهمی است که گاهی به ارزش و اعتبار رسانه مربوطه متکی است. یک سلبریتی میتواند سوسول بلیطی باشد یعنی خود را به رنگ و آب غیر بومی و خارج از فرهنگ عامه مردم کشور و موطنش در بیاورد که فقط دیده شود و عوام از او نقل کنند. به چهره این روزهای تتلوی دستگیر شده نگاه کنید این کجا یک سلبریتی است خوب البته چند صد هزار مانند خودش هم فالور دارد. حالا این آدم کنار یک کاندیدای انتخاباتی عکس بگیرد و موجب به زبان افتادن این عکس در حوزه های رسانه ای شود بجز این است که به یک سوسول پول بلیط داده اند که او را در معرض نگاه دیگران قرار دهند؟ سوسول بلیطی هم همین است. واقعا در این کشور از صدا و سیما گرفته تا برخی رسانه ها فقط ابزار شهرت کسانی هستند که عرق و علاقه ای به این مرز و بوم ندارند. بعضی از این سوسول بلیطی ها فرزند خود را در کشور دیگری می زایند که ایرانی نباشد. این فرهنگ در شخصیت این موجود که حتی اسم آدم برایش زیاد است چرا باید محل ترویج واقع شود؟ متولیان رسانه ای که با تحکم و کارگردانی این عناصر را وادار به ادا در آوردن بر مبنای فرهنگ های غیر ذاتی شان میکنند اینقدر عاقل نیستند که بفهمند اینه چون به خلوت میروند آن کار دیگر میکنند؟ آن حرف دیگر میزنند؟ کم از این عناصر ضربه فرهنگی سیاسی خورده ایم؟ چرا اینها در این کشور از مزایای مالیاتی برخوردار میشوند؟ چرا اینها رفتار هنجار شکنانه میکنند و مورد ادعای مدعی العموم واقع نمیشوند؟ چرا اینها باید درامدهای نجومی داشته باشند؟ بخدا قسم نظام در این خصوص به مردم خود ظلم کرده است. رسانه ها خانواده شهدا را که اساس امنیت این کشورند، بقدر اینها ارج نمینهند. ارزشها را وارونه کرده ایم. انجمن های خاموش و خیانت پرداز اینها را در خود جای داده مشق نفوذ فرهنگی میدهند. و ما بی خبریم. عناصر هم مسلکشان در ساختار های مرتبط برای اینها سوزنبانی میکنند تا جلوه کنند و شهرت بیابند و روزی ابزار دست دشمنان ما باشند و ما بی خبریم. هدفمندی برای سرمایه گذاری روی اصل مردم اینها را نه میفهمیم و نه بدان پایبندیم. هنر گیشه ای امروز سوسول بلیطی تربیت می کند و ما و وزارت فرهنگ و ارشاد ما هزینه این بی فرهنگی را میدهیم و مورد ادعای نمایندگان مجلس واقع نمیشویم. وای بر این همه ندانم کاری و بدفهمی. گاهی انسان شک می کند که واقعا اینها و آنها شاید از یک قماشند و ماموریت متفاوتی دارند. والسلام
حمید رضا نقاشیان
