کاپیتولاسیون و سقوط شاه
به گزارش واحد تحلیلی خبرگزاری صبح اقتصاد در مهرماه ۱۳۴۳، دولت وقت ایران به ریاست حسنعلی منصور، لایحهای را به تصویب مجلس شورای ملی رساند که به آمریکاییهای حاضر در ایران (از جمله مستشاران نظامی و غیرنظامی) مصونیت قضایی اعطا میکرد. این اقدام به معنای پذیرش سلطه سیاسی و حقوقی آمریکا بر ایران و نقص آشکار حاکمیت ملی ایران بود.
امام خمینی(ره) که در آن زمان در قم اقامت داشتند، بلافاصله پس از تصویب این لایحه، در یک سخنرانی تاریخی و کوبنده در ۴ آبان ۱۳۴۳، به شدت به این «سند بردگی ملت ایران» اعتراض کردند. ایشان با شجاعت تمام، دولت ایران و شخص شاه را به باد انتقاد گرفتند و افشاگری کردند که این مصونیت، یعنی سلب حق حاکمیت ملت و تسلیم در برابر آمریکا.
این سخنرانی جرئتبخش و آتشین، خشم رژیم پهلوی و سفارت آمریکا در ایران را برانگیخت. در نتیجه، با تصمیم شاه و آمریکا ساواک در ۱۳ آبان ۱۳۴۳، امام خمینی(ره) را دستگیر و به ترکیه سپس با تمهیدات حوزه و زمینه سازی های تاثیر گذار بر دربار به نجف اشرف در عراق تبعید کرد. این تبعید حدود ۱۴ سال به طول انجامید.
تبعید امام خمینی(ره) در ۱۳ آبان ۱۳۴۳، پیامد مستقیم افشاگری و اعتراض ایشان به تصویب قانون کاپیتولاسیون بود. این رویداد، نقطه عطف مهمی در مبارزات مردم ایران علیه رژیم پهلوی و استکبار جهانی به شمار میرود و نشاندهنده شجاعت و بصیرت امام (ره) در دفاع از استقلال و عزت ایران بود. به همین دلیل، سیزدهم آبان در تقویم جمهوری اسلامی ایران، به عنوان «روز ملی مبارزه با استکبار جهانی» نامگذاری شده است و در یک نگاه کلی و بازگشت به تاریخ به صراحت می توان اذعان نمود که شاه با تبعیت از آمریکا و کوتاه بینی نسبت به تبعید امام خمینی رحمت الله علیه هم خود را به چاه انداخت که موجب سقوطش از قدرت شد و هم کلید روشن شدن آتش انقلاب اسلامی با رهبری امام ( ره ) را خود بالا زد. والسلام
- نویسنده : حمید رضا نقاشیان
- منبع خبر : صبح اقتصاد







































