اعتبار الیزه در گرو ناتوانی است
اعتبار الیزه در گرو ناتوانی است
در طول ماههای گذشته که واژه جلیقه زرد ها در رسانه های دنیا به واژه ای شناخته شده مبدل شده و در افکار عمومی مردم جهان چهره ای متفاوت از دموکراسی در فرانسه معرفی نموده ، بیش از همه مردم دنیا فرانسویانند که در شگفتی عجیب به سر میبرند و در یک فضای ابهام از قدرت و توانایی کاخ الیزه در پی یافتن راه حل اتمام مناقشات و اختلافات بوجود آمده از محورهای اعتراضات مردمی در شهرهای مختلف فرانسه به خود میگویند.

به گزارش واحد تحلیلی خبرگزاری صبح اقتصاد وقتی درصد معتنابهی از مردم، پاریس را در حل بحران ناتوان تلقی میکنند چرا نباید دولت استعفا داده و زمینه انتخاباتی زود رس را در فرانسه فراهم آورد تا فرانسه نزد مردم جهان بیش از این خوار و ذلیل نشود.

در چنین شرایطی مهمترین اقدام جریان فکور فرانسوی برای کمک به حاکمیت به میدان می اید و در فضا های رسانه ای و مجازی موافق و مخالف آنچه در سطح خیابانهای شهر های فرانسوی میگذرد را به نظر سنجی می برد. در همین ارتباط روزنامه فیگارو که نظراتش تاکنون در فرانسه هدایت کننده تلقی میشده ، با تکیه بر نتیجه یک نظرسنجی درباره اظهارات امانوئل ماکرون در جریان ایجاد راه حل برای پایان دادن به مناقشات خیابانی نوشت: « اقدام وی از نظر فرانسوی‌ها متقاعدکننده نبوده است. در این نظرسنجی، اکثریت گفته‌اند که پیشنهادهای او به انتظارات آنان پاسخ نمیدهد. در این نظر سنجی که محور سئوالات نیز مطرح و مردم با تکیه به شرایط کنونی به همین سئوالات پاسخ داده اند،  ۸۰  درصد مردمی که در این نظر سنجی شرکت کرده اند اعتقاد دارند این پیشنهادات به هیچ‌ وجه نمی‌تواند به جنبش «جلیقه‌زردها» در فرانسه پایان دهد. «الکسی برزه»، در سرمقاله فیگارو ضمن اشاره به پیشنهادهای ماکرون در نشست خبری‌اش می‌گوید: «رئیس جمهوری فرانسه از نظر شکل و چارچوب نظرات و پیشنهادات در بحث و گفتگو موفق بود؛ اما در محتوای پیشنهادهایش تناقض‌های بسیاری وجود داشت».

روزنامه لیبراسیون هم نوشت: به‌جز چند پیشنهاد قابل توجه درباره بازنشستگی، ایجاد نظام نسبی در انتخابات و خدمات دولتی، سخنان امانوئل ماکرون و پیشنهادات دیگر وی را نمی‌توان به‌عنوان چرخشی که او پس از سه ماه بحث و گفت‌وگوی ملی ادعای آن را داشت،قابل پذیرش دانست. «لوران جو فرن» مدیر لیبراسیون، می‌نویسد: آقای رئیس جمهور گفته بود هیچ چیز مانند گذشته نخواهد بود. هدف اعلام شده، آزادکردن بیشتر مناسبات اقتصادی همراه به یک ‌سری موازین اجتماعی لازم بود، اما بلافاصله در برابر آنها خواست افزایش میزان کار، کاهش مخارج خدمات دولتی و حفظ معافیت پرداخت مالیات برای دارایی‌های بزرگ و یا بستن مرزها، چارچوب‌های یک نگرش راست ‌گرایانه و نسبیت جو را تشریح نموده است . با چنین دوگانگی در محتوای بیان و پیشنهادات ماکرون بنظر میرسد دست رئیس جمهور فرانسه در ایجاد فضای ابهام آمیز تر برای مردم رو شده باشد و طبع چنین ورودی به ایجاد راه حلی مبهم، جنبش مخالفین به سرمایه داری تمامیت طلب در فرانسه را به تداومی نامعلوم بلحاظ زمانی سوق میدهد که روز به روز جمعیت بیشتری را در حوزه همراهی با خود گسیل میدارد. در حوزه های جهانی بسیاری از کارشناسان اقتصادی اینگونه تحلیل می کنند که دوران سرمایه داری بسر امده اما راه حل جایگزین برای تداوم تولید و فرو نپاشیدن هژمونی اقتصاد را سوسیالیسم معرفی میکنند که متاسفانه تق آن سالها پیش در آمده و استوانه ساختاری ان در پویا نمودن اقتصاد کشورها به گل نشسته و امروزه جهان و حتی فرانسه که تا حدی به سوسیال دموکراسی بها میداده است نیز سر درگم برای یافتن راه گریز ، درمانده و مفلوک به گذار بی نتیجه زمان می پردازد. کارشناسان سیاسی نیز اینگونه تحلیل می کنند که اگر الیزه تا سه ماه آیند نتواند راه حل مناسبی برای حل مشکل جلیقه زردان بیابد گزینه باقی ماند چیزی نخواهد بود الا اینکه دولت به انتخابات زود رست سر تسلیم فرود آورد. والسلام

نقاشیان

حمید رضا نقاشیان

 

 

 

 

  • منبع خبر : صبح اقتصاد