براستی ما مستعمره چین شده ایم؟

دعوای دروغین و بی پشتوانه اصلاح طلبی که داد منافع آمریکا را همیشه یدک میکشیده امروز و این روزهای کرونایی هم در روزنامه های وابسته به آنان به چشم میخورد. خدای بزرگ را شاکریم که امروز کشور با وجود تحریم ها خیلی بهتر از اروپا و آمریکا توانسته همه گیری ویروس کرونا را تا حدی که مردم حمایت کرده اند، مهار کند.

به گزارش واحد تحلیلی پایگاه خبری صبح اقتصاد دلیل این مساله البته عملکرد تحسین آمیز مردم در درجه اول که در این خصوص رهبر انقلاب در این رابطه فرمودند: « مردم ما خوش درخشیدند» و سپس پزشکان، کادر درمان، نیروهای مسلح، دانشگاه ها و شرکت های دانش بنیان، عملکرد منحصر به فرد نیروهای جهادی از طلاب گرفته تا دانش جویان  که بی مزد و منت پای کارایستاده اند که الحق و الانصاف نمونه انسانی در همنوع دوستی در خطر کردن به نفع مردم و پر واضح است که در هیچ جای دنیا چنین نمونه ای وجود ندارد، است. اما نقش همکاری های کشور چین در این موفقیت واقعا و بدون حب و بغض انکار ناپذیر است. البته ایران هم در دوران اوج کرونا در چین در کنار این کشور بود. معلوم است که چرا غربگراها  در این کشور مدام دنبال کارشکنی از بابت این همکاری عمیق انسانی هستند. فعالان رسانه ای غربگرا در یک ماموریت مشترک نه تنها شروع به توهین به سفیر چین  کردند، بلکه همزمان با برچسب های « چاینوفیل » و شرق زده  به متولیان اداره کشور یک دوقطبی مضحکی داخلی براه انداختند که فقط آمریکا و کدخدا پرستان را خوشحال میکندو بس. سخنگوی وزارت بهداشت، سیاسیون و حتی نمایندگان مجلس هم هر کدام سعی کردند در این کارشکنی گوی سبقت را از یکدیگر بربایند. حتی نمایندگان مجلس برای تذکر علیه وزارت خارجه بابت انجام دلجویی از سفیر چین امضا جمع کردند. همان کسانی که در مقابل ترور سردار سلیمانی با دستور مستقیم ترامپ هیچ اقدام مهمی که نماد هم بستگی ایشان با بدرقه میلیونی مردم بود، نکردند. هر عقل سالمی که منافع کشورش برایش اهمیت داشته باشد، امروز سعی دارد به نیاز کشور و آرامش مردم بیاندیشد مسئولی که در شرایط سخت تحریم، کشور سعی می کند با خوداتکایی، دور زدن تحریم و تعامل با همسایگان و کشورهای دارای منافع مشترک، خود را از بند تحریم ها رها کند یک جهادگر ملی اسلامی نام دارد و باید بدو نشان لیاقت و همبستگی اعطا کنیم. اما و صد اما که یک عده ماموریت دارند با بهانه های واهی و حتی ساختگی هر راهی را که به شکست تحریم های ظالمانه و سبعانه تروریسم اقتصادی آمریکا منجر می شود بی اثر و یا اگر توانستند مسدود کنند. تناقض ها در گفتارها و نوشتارها علیه مدبرات داهیانه کشور آنقدر رسواست که احتمالا عنقریب مستقیم بیانه صادر کنند که چرا در مقابل فشار حداکثری آمریکا مقاومت ومبارزه می کنید؟ اعلامیه بدهند و سخنرانی کنند که چرا تسلیم ترامپ نمی شوید؟ کرسی واخواهی براه انداخته مدعی شوند که چرا مطابق میل آمریکا رفتار نمی کنید؟ این کمال بی شرفی است که چهل سال همراهی چین را مستعمره شدن بخوانند. این کمال بی انصافی است که مناسبات اقتصادی را هیچ وقت مانع سکوت جمهوری اسلامی نسبت به ظلم دولت ها نشده. چنانچه همکاری های مهم ما با دولت هند در چابهار موجب سکوت جمهوری اسلامی در ماجرای جنایات هندوها علیه مسلمانان نشد را وابستگی بخوانند. طرح توطئه داعشی آمریکا در بر انگیختن مسلمانان ایغور را بهانه کنند که چرا با چین در این راستا در نمی افتید؟ امنیت منطقه سین کیانگ به خاطر نقش محوری اش در انتقال سرمایه و توسعه از شرق به غرب چین برای دولت پکن اهمیت زیادی دارد و فشار به گروه های تکفیری تروریستی ساکن در این منطقه کاملا  بدیهی و منطقی بوده است کما اینکه ما هم در سوریه و عراق مدعیانی از اسلام را که به نام داعش ظهور و بروز کرده بودند بدست سردار ملی ایران شهید سپهبد قاسم سلیمانی از دم تیغ گذراندیم. هرچند این موضوع با بزرگنمایی رسانه های غربی همراه بوده که گواه رفتار دوگانه این رسانه هاست. اینکه یک نماینده  بی اطلاع و کم سواد مجلس ایران به راحتی فریب بازی های رسانه ای غربی ها را می خورد واقعا مایه خجالت است. ماجرای اویغورها یا ایگورهای چین متفاوت است. آنان بخشی از جمعیت ۲۳ میلیون نفری مسلمان هستند که در بطن جامعه مسلمان نشین سین کیانگ چین سکونت دارند. دولت مرکزی چین نسبت به مسلمانان که اقلیت قومی پنجم این کشور هستند، هرگز تبعیض خاصی اعمال نکرده و ندارد و به جز گروه هایی از اویغورها که تاکتیک کنش ضد امنیتی را در ارتباط با پکن اتخاد کرده‌اند. این گروه که جذب وهابیت تکفیری شده اند، از گروه های خشن فعال در جنگ سوریه محسوب می شوند که به خاطر سرسختی بسیار، ضربه های زیادی به جبهه مقاومت وارد کرده و عامل جنایات بسیاری بوده اند. امروز باید اذعان داشت نه چین و نه ایران هیچ یک تعامل سیاسی تبعیت از یکدیگر ندارند اما در دوراهی های سیاسی از هم حمایت میکنند. رابطه اقتصادی ما با چین کاملا راه گشا بوده و بخشی از عناد و دشمنی آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران را خنثی نموده است. پس ما را دوست اقتصادی با چین بخوانید، نه مستعمره. و مطمئن باشید تا جبهه مقاومت در این کشور فعال است، سیاستهای کدخدا محوری شما غربگرایان هرگز راه به جایی نخواهد برد. والسلام

 حمید رضا نقاشیان