واهمه آمریکا از مجلس جدید ایران
واهمه آمریکا از مجلس جدید ایران
ظرف این یکی دوهفته مردم جهان شاهد اتفاق مهمی در صحنه بی اثر شدن تحریم های آمریکا علیه دو کشور ایران و ونزوئلا بوده اند.

واهمه آمریکا از مجلس جدید ایران

ظرف این یکی دوهفته مردم جهان شاهد اتفاق مهمی در صحنه بی اثر شدن تحریم های آمریکا علیه دو کشور ایران و ونزوئلا بوده اند.

به گزارش واحد تحلیلی خبرگزاری صبح اقتصاد ۵ فروند نفتکش از ایران برای ونزوئلا بنزین و محموله های تقویت کننده سوخت حمل کردند و جهان در قاب رسانه ها عبور این کشتی ها را از تنگه جبل الطارق بسمت دریای کارائیب ساعت به ساعت رصد میکردند و امروز خبر ها همه حاکی اند که آمریکا طی یک محاسبه خردمندانه تصمیم گرفت کاری که عقلانیت ایجاب میکند انجام دهد و زمینه را برای افشای جهانی شدن فکر و فرهنگ بی اثر شدن تحریم ها فراهم کند. آمریکا میتوانست با یک موشک لیزری اولین نفتکش ایران را در مسیر دریای کارائیب هدف قرار دهد و بدون شک ما بقیه محموله را عودت میدادیم اما چرا نکرد.؟ ۳ محاسبه در تصمیم آمریکا موثر بود. اول اینکه آمریکا امنیت کشتیرانی خود را در کل جهان از دست میداد و این اقدام صرف نظر از بی آبرویی سیاسی و هزینه گزاف بیمه های دریانوردی اقتصاد بهم پیچیده و کرونایی آمریکا را واژگون تر میکرد و اساسا امروز نه ترامپ و نه کاخ سفید و نه مردم آمریکا انتظار فرو رفتن آمریکا در باتلاقی عمیق تر از کرونا را نداشته و ندارند و بنظر میرسد در آینده هم نداشته باشند. دوم اینکه در ایران مجلسی بر کرسی قانون گذاری پا نهاده که با تمام مجالس دیگر در همه ادوار از پیروزی انقلاب تا امروز، متفاوت است و اگر در گذشته دولت امریکا از طریق لابی های پنهان زمینه ای برای معاملاتی دور از چشم مردم با دولت ایران داشت و مجلس دهم چشم خود را بروی این اقدامات می بست امروز وضعیت کاملا تغییر کرده و حتی دولت ایران در مظان پاسخ گویی به اقدامات گذشته قرار گرفته ، لذا اینکه آمریکا اقدامی علیه نفتکش های حامل سوخت ایران انجام میداد بدون شک با برخورد قاطع نمایندگانی که با ۲۳۱ رای قطب کاملا طرفدار ولایت و رهبری « محمد باقر قالیباف » را برای ۴ سال اینده در مجلس به ریاست برگزیده اند ، مواجه میشد. آنها دیگر علی لاریجانی را ندارند که ظرف ۲۰ دقیقه برجام را به تصویب برساند. پس باید عاقلانه و با تدبیر عمل میکردند. سوم اینکه امریکا با جریان اقتصادی حاکم بر ایران دریافته است که تحریم ها بی اثر تر از آنند که بتوانند روی محور مقاومت اثری جدی و راهبردی بگذارند. پس بهترین گزینه این بوده است که ایران را با مسیر بهتری به جریان همزیستی و کاهش تنش و رفع کدورتها دعوت کنند و این مسیر جز اینکه چشم خود را روی رفتار اقتصادی ایران در جهان بسته و رفته رفته و به تدریج مسیر تحریم ها را به بازگشایی  و همکاری اقتصادی بگشایند، هدایت کنند. البته یک دوگانگی بسیار اشکاری بین آنچه در وزارت خارجه آمریکا و سیاستهای محافظه کارانه ای که در کاخ سفید در جریان است مشهود است و این دوگانگی میتواند از سر تدبیر بوده باشد. آمریکا و اساسا غرب همیشه سیاست چماق و هویج را با هم اداره میکرده است. کاخ سفید چشم خود را بروی سوخت رسانی به ونزوئلا میبندد و اقدامی نمیکند و در همین زمان در وزارت خارجه آمریکا گروه اقدام علیه ایران مجلس نقالی برگزار میکنند و در این مجلس تهدیداتی میکنند که خود به پوشالی بودن انها واقفند. در این نشست مضحک و خنده دار بیانیه «مایک پامپئو» وزیر خارجه آمریکا مبنی بر عدم تمدید معافیت‌های همکاری صلح ‌آمیز هسته‌ای با ایران و همچنین تحریم دو فرد ایرانی در برنامه هسته‌ای،  مطرح میشود . و در این خصوص افرادی  عروسکی مانند «ارتاگوس» و « هوک » و «کریستور فورد» کماکان مدعی جلوگیری از برنامه هسته ای ایران در مسیر ساخت کلاهک هسته ای هستند. واقعا اینها یا از ریشه متوجه مضحک بودن کلام خود نیستند و یا ماموریت دارند حرف فکاهی بزنند. امروز با این اقتدار جاپایی که ایران در اقصا نقاط جهان مدبرانه و هوشمند ایجاد کرده چه نیازی به زراد خانه هسته ای دارد؟ ایران کی تصمیم داشته که انتقام خود را بجای نشانه رفتن اهداف دولت های استکباری علیه مردم یک کشور بسیج کند؟ ما که در ایران غم کرونایی شدن مردم آمریکا را میخوریم و در صدد ارسال کمکهای انسان دوستانه برای تغذیه و درمان آنها هستیم چگونه میتوانیم به بمب اتمی که هدف نهایی تخریب و کشتار آن مردمند،  فکرکنیم؟  در وزارت خارجه آمریکا امروز عقلانیت این نیست که بر طبل خصومت و شیپور بی اعتمادی بدمند و کاش آنها هم به دنبال راهی مسالمت آمیز برای ایجاد یک رابطه اقتصادی که زمینه رفت و آمد شرکتهای آمریکایی را  به بازار ایران مفتوح کند، بودند تا همانند کاخ سفید به تدابیر تحکیم و افزایش خصومت دامن نمیزدند. به کرونا فکر میکردند که امروز دامن همه را و ازهمه بیشتر ایشان را گرفته است. کسی چه میداند چه کسی تا دوماه دیگر زنده است؟ گروه اقدام علیه ایران باید و الزما در مسیر راهبرد مدبرانه کاخ سفید به این موضوع بیشتر بیاندیشد که راه های بهتر و ستایش شده ای  هم از کینه توزی در اخلاق انسانی وجود دارد.  والسلام

حمیدرضا نقاشیان حمید رضا نقاشیان

  • منبع خبر : صبح اقتصاد