سال‌هاست که در حفظ و نگهداری میراث فرهنگی ایران لنگ می‌زنیم. مواریث فرهنگی ما بسیار زیاد است که برای حفظ آن، نه بودجه، نه نیروی انسانی کافی داریم و نه شناسایی دقیقی برای آن‌ها انجام می‌شود. شاید وقت آن رسیده است دولت جدید مرهمی بر زخم‌های این میراث بگذارد.

معاون گردشگری از انتخاب و معرفی سه روستای ایران به سازمان جهانی جهانگردی در راستای اجرای طرح ابتکاری دهکده‌های گردشگری خبر داد.

جعفرشجاع کیهانی با بیان روایتی درخصوص وضعیت فرهنگ در فضای آکادمیک و جامعه، از دولت جدید می‌خواهد تا فرهنگ را به سیاست آلوده نکند و معیشت اهالی فرهنگ را در اولویت قرار دهد.

محمدتقی فهیم بر این باور است که سریال «زخم کاری» با فیلم‌نامه‌ای که پر از حفره و ابهام است، از ۱۰ نمره بیشتر از پنج نمی گیرد. او با مقایسه سریال مهدویان با کتاب حسینی زاد که از آن اقتباس شده است، می گوید: برخلاف کتاب نمی‌توانیم سریال «زخم کاری» را یک اثر اجتماعی خاصی قلمداد کنیم.

رئیس مرکز فقهی ائمه اطهار (ع) قم با بیان اینکه هیچ مانعی حرکت علمی شیعه را متوقف نکرده و نخواهد کرد گفت: نظام مقدس اسلامی ما امروز به طلاب فاضل، ملا ، متقی ، بصیر و اهل میدان نیازمند است.

یکی از ویژگی‌های هنر این است که می‌توان برداشت‌های متفاوتی از آن داشت و با هر بار نگاه کردن به اثر هنری به رازهایی مخفی و تفاسیری جدید دست یافت.

مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی گفت:سینما دیگر هیچ گاه به دوران پیش از کرونا برنخواهد گشت، بلکه قویتر از پیش،  با یک بازوی قوی به نام ابزارهای اینترنتی کار خود را پیش خواهد برد. ما نیز ناچاریم خود را با این شرایط جدید منطبق کنیم و به جای انکار و اصرار بر ملاک های پیشین، این زیست بوم متفاوت و پسادیجیتال را به رسمیت بشناسیم.

عباس بهارلو که معتقد است اگر سینمای صامت ایران در نطفه خفه نشده بود، بی‌شک زبان سینمای ما بیش از امروز گسترش یافته بود، می‌گوید در حوزه پژوهشِ سینما موضوع‌هایی هستند که در محدوده خط قرمز قرار دارند و نمی‌توان از آن‌ها نوشت، وگرنه کار دچار ممیزی و سانسور می‌شود.

خانه‌های قدیمی در رام الله در کرانه باختری فلسطین اشغالی بازسازی شده و درهای این خانه‌ها به روی هنرمندان جوان فلسطینی برای عرضه محصولاتشان گشوده شد.

بیشتر از یک ماه از درگذشت ناگهانی و غم‌انگیز ارشا اقدسی می‌گذرد و وقتی حادثه رخ داده برای او را کنار آنچه پیمان ابدی را راهی دیار باقی کرد، می‌گذاریم با این پرسش‌ها مواجه می‌شویم که آیا وضعیت بدلکاری از یک حرفه خطرناک سینمایی فراتر نرفته است؟ آیا نباید از این پس دل‌نگران بدلکارانی بود که در پروژه‌های مختلف تصویری کار می‌کنند و شاید به اندازه اقدسی و ابدی شناخته شده و حرفه‌ای هم نباشند؟