این روزها دولت جمهوری اسلامی ایران تحت یک فشار دوجانبه نمیداند قانون اقدام به بازگشت شرایط هسته‌ای قبل از برجام که توسط مجلس شورای اسلامی تصویب و به دولت ابلاغ شده را انجام دهد و یا کماکان به امید آمدن بایدن بر سبیلی که اوباما با اروپایی‌ها میرفتند، باقی‌مانده وقت مردم و کشور را تلف کند.

گاهی که به کتابهای اقتصادی که رجوع میدهم افراد با سؤالاتی از قبیل تعریف اقتصاد و نگاه اقتصادی و عوامل درگیر در اقتصاد باز میگردند و میخواهند بدانند در یک کشور چه عواملی اقتصاد آن کشور را میسازند و یا حتی تخریب می کنند.

سالگرد ترور سپهبد شهید سردار سرافراز ایران و اسلام حاج قاسم سلیمانی در همه جهان به داغی دامن زد که هرگز در طول این یکسال که از شهادت او و ابومهدی المهندس و یاران ایشان گذشته به سردی نگراییده بود.

ایام کودکی هر کسی مملو از خاطراتی است که زمینه  و ضمیمه شخصیت او می شوند و بعضا حتی هویت او را تعریف میکنند.

ویروس کرونا در یمن بیش از هر جای دیگری در دنیا کشتار میکند و باید به دنیا هشدار داد که رحم و انصاف و مروت و حقوق بشر همه تعطیل شده اند.

اشراف قریش در زمان پیامبر به دو دسته تقسیم میشدند. یک دسته با پیامبر و رسالت او مخالفت میکردند و عده‌ای هم با سکوت و بی‌طرفی منتظر بودند شرایط مسیر قدرت را تعریف نموده خود را در بستر قدرت به اعتبار قریشی بودن به قدرت بچسبانند.

روز گذشته در خبرها دیدم که آنگلا مرکل پس از ۱۸ سال سکان‌داری حزب دموکرات مسیحی در آلمان با این جمله از قدرت کناره‌گیری کرد: «من برای صدراعظم شدن زاده نشدم

امروز از آن روز ۱۰ سال گذشته و در این ده سال بیش از همه انگلیس‌ها در ایران شرارت کرده‌اند.

فضای منطقه در یکصد سال گذشته هیچ گاه مثل امروز برای چین آماده سرمایه گذاری نبوده است.

در فرایند رهنمودهای مهم همیشه لازم نیست یک کتاب ۲۰۰۰ صفحه ای با عنوان «گذشته چراغ راه آینده» را بخوانید که یک کمونیست دو آتیشه مثل مائو تسه دون نوشته و یا یک کتاب ۱۰۰۰ صفحه ای از جلال الدین فارسی با عنوان «انقلاب تکاملی اسلام» را که تا حد سی بار تجدید چاپ شده است