هجوم رسانه‌ای به تفاهم‌نامه همکاری‌های اقتصادی ایران و چین توسط جریانهای داخلی و خارجی و خصوصا آنها که در صد سال گذشته خون غربی در رگهایشان میجوشد و کشور به این عظمت با این همه منطق عقلانی را دستخوش محورهای وارداتی ذهن خود کرده‌اند به انسان تکلیف میکند که جلوی تحریفهای شیطنت‌آمیز که لابلای خبرهایی که میدهند را با افشاگری گرفته و مردم عزیز این کشور انقلابی و مقاوم را نسبت به موذیانهترین القائات هشیار نماید.

مقاله جالب توجهی از جانب طرفداران کدخدا در اردوگاه اصلاح طلبان را به قلم «کوروش احمدی» با سابقه فعال سیاسی اصلاح‌طلب و دیپلمات سابق می‌خواندم که بنظرم مقاله روشن‌کننده‌ای بر این محور بود که هم اصلاح‌طلبی مصطلح در ایران به بن‌بست رسیده و هم تحلیل درستی از این بن‌بست به ذهن میرسد که غرب هم با حسن روحانی در ایران به بن‌بست رسید و راهی جز عقب‌‍‌نشینی راهبردی در پیش رو نخواهد داشت.

معاون سیاسی وزیر خارجه و رئیس هیئت سیاسی کشورمان در نشست کمیسیون مشترک برجام عصر روز چهارشنبه ۱۸ فروردین ۱۴۰۰ با «الکساندر شالنبرگ» وزیر خارجه اتریش دیدار و گفتگو کرد.

یک تحقیق کوتاه در اینترنت و رصد کردن اقداماتی که ترامپ در طول ۴ سال ریاست جمهوری از منظر جمهوری‌خواهان آمریکایی و در طول سه ماه گذشته کاخ سفید با مستاجری بایدن از منظر دموکراتها علیه جمهوری خلق چین، بخرج رسانه و اجرا برده‌اند، نشان از واکنش دولتهای آمریکایی نسبت به گزارشاتی است که وزارت خارجه آمریکا و سازمانهای اطلاعاتی و اتاقهای فکر و بانکهای موجود در آمریکا چه محرمانه و چه آشکار در تحریک سیاستمداران علیه چین تنظیم و بخورد دستگاه اجرایی ایالات متحده آمریکا داده اند، دارد.

اعتلای اقتصادی چین در آسیا از این منظر که امروز میتوان ترک‌های فروپاشی اقتصاد امریکا را واضح‌تر ببینیم، اهمیتی شگرف به دنبال دارد.

مخاطبین ارجمند روزنامه و حوزه‌های خبری دیجیتال موسسه سخن گستر ضمن تبریک سالی درخشان در فهم و اقدام، این اولین سرمقاله‌ای است که در سال ۱۴۰۰ در روزنامه به انتشار میرسانم و به نوعی در مسیر پیشبینی‌های ممکن‌الحصول، خود را در فضای احتمالات قرار داده کمی بلند فکر میکنم تا شاید به نوعی بتوانیم به روند محقق شدن انتظارات در جمهوری اسلامی ایران نیم نگاهی داشته باشیم.

چند روزی است که با خود در این اندیشه ساعتهای عمرم را میگذرانم که سال ۱۳۹۹ که آخرین سال از قرن ۱۴ هجری خورشیدی بود را چگونه گذراندیم؟

انتخابات خردادماه سال آتی ۱۴۰۰ برای کشور را باید از حیاتی‌ترین انتخابات‌های ۴۲ سال گذشته ارزیابی کرد. چرا که جریان ارتجاعی لیبرالیزم در کشور به میزانی مفتضح شده که حتی احتمال میرود کاندیدایی معرفی نکند

انتظارات مردم جهان از سازمان ملل در هیچ دوره‌ای جامه عمل نپوشیده است. در این ادوار ۷۰ ساله که سازمان ملل با اعمال نفوذ قدرت‌های بزرگ در جهت تصمیمات مورد درخواست و نیاز همین قدرت‌ها اداره میشود، چه ظلم‌های عظیمی که به مردم جهان از ویتنام تا فلسطین، از کامبوج تا آرژانتین، از نیکاراگوئه تا میانمار و از تانزانیا تا یمن و از آفریقا تا آمریکای جنوبی روا دانسته نشده است؟

این روزها که در آستانه ورود به قرن جدید و سال جدید و نوروز ۱۴۰۰ هستیم بخشی از فضای دغدغه‌ها را قیمتها و خصوصا قیمت میوه به خود تخصیص داده است.