دومین جشنواره ملی چندرسانه‌ای میراث فرهنگی با معرفی برگزیدگان این دوره، خاتمه یافت. درحالی‌که از سند راهبردی باغستان‌های قزوین با هدف مردمی ماندن آن‌ رونمایی شد و معاون میراث فرهنگی هم از آغاز شمارش معکوس بررسی سه پرونده ایران در یونسکو خبر داد.

شاعر وکیلی که می‌گویند شباهتی به جماعت وکلا نداشت. اولین مجموعه شعرش حاصل کار در کوره آجرپزی بود و شعرش در اواسط دهه‌ ۵۰ همپای اعتراض‌های دانشجویان گل کرد: «من اگر برخیزم تو اگر برخیزی همه برمی‌خیزند».

برخی از اکتشافات شگفت‌انگیز باستان‌شناسی که در سراسر جهان انجام می‌شوند، آثار تاریخی هستند که از اعماق اقیانوس بیرون آورده می‌شوند؛ آثاری غیرمنتظره و گاه باورنکردنی که گمان می‌رفت افسانه باشند.

شورای برنامه‌ریزی بعثه و حج خبر داد: امکان اعزام زائران ایران به عمره در هفته‌های آینده فراهم می‌شود. همچنین قرار است قیمت سفر عمره به‌زودی نهایی شود.

مجتبی امینی که به سازنده کارهای امنیتی شناخته می‌شود و این روزها در حال ساخت سریال «ترور» ـ مجموعه‌ای با موضوع ترور نافرجام سردار سلیمانی است ـ می‌گوید مردم به خنده و شادی نیاز دارند و درصدد ساخت یک کار جدید در ژانر طنز است.

نام «نیما یوشیج» را برای خود انتخاب کرد، شیفته این اسم بود و حتی برایش شجره‌نامه ساخت؛ هرچند اسمش را اشتباه می‌گفتند و حتی مسخره می‌کردند. البته به گفته احمد کریمی حکاک، این نام به تدریج به شخصیت محوری در شعر نیما تبدیل می‌شود.

یک منتقد سینمایی گفت: «سینمای ایران باید قبول کند که از اکبر حر تا فریدون جیرانی بخشی از این جامعه را نمایندگی می‌کنند و خاستگاهی در آن دارند. سینمای ایران تا این مساله را قبول نکند، به هدف نمی‌رسد یعنی هرکدام از این گروه‌ها می‌خواهند بقیه را از بین ببرند تا به بقا ادامه دهند اما ایرانی که می‌شناسیم، ایرانی است که همه گروه‌ها خاستگاه دارند و اساسا وجود دارند و بخشی را تشکیل می‌دهند. باید به این مساله بپردازیم که چگونه همه این گروه‌ها می‌توانند در این سینما نماینده داشته باشند، به حیات خود ادامه دهند و حذف نشوند.»

رییس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری درباره نسبتِ هفتم آبان‌ماه با روز کوروش توضیح داد.

دفتر شعری که ۵۰ سال بعد از تحویل به ناشر منتشر شده، شاعری که شعر را کنار گذاشته و به گفته گردآورنده کتاب، شاعری جامانده از دهه ۱۳۴۰ و حلقه مفقوده‌ای از شعر «موج نو».

یک کارشناس میراث فرهنگی با مروری بر دوره‌های تاریخی ساخت و اهمیت کاروانسرا در ایران، تاکید کرد: ثبت کاروانسرای ایرانی در فهرستِ میراث جهانی فرصت‌های ذی‌قمیتی پیش روی جامعه گشوده است تا نسبت به پاسداری، معرفی و احیای میراث فرهنگی خود در مقیاس جهانی دست به کار شوند.