با توجه به ارزش اقتصادی گازهای مشعل و منافع غیرمستقیمی که از جمع‌آوری آن‌ها حاصل می‌شود، کشورهای مختلف در این حوزه سرمایه‌گذاری‌هایی انجام داده و توانسته‌اند تا حدودی از حجم گازهای مشعل خود بکاهند. کشورهای حاشیه خلیج‌ فارس نظیر امارات، کویت و عربستان از جمله این کشورها هستند که به‌واسطه سرمایه‌گذاری‌ در این زمینه، بخش زیادی از سکوهای مشعل خود را در میادین نفتی خاموش کرده‌اند. ایران نیز اقداماتی انجام داده و آن‌طور که وزیر نفت اعلام کرده تا دو سال آینده فلرها خاموش می‌شوند.

شرکت ملی نفت ایران از توسعه میادین گازی سود اقتصادی نمی‌برد و همین امر هم باعث عقب بودن تولید گاز از برنامه ششم توسعه شده است.

آنچه باعث می‌شود توسعه میدان گازی فرزاد B که به‌دلیل مشترک بودن با عربستان برای ایران اهمیت زیادی دارد، به تأخیر بیفتد، نوع گاز این میدان است؛ البته به تازگی شرکت ملی نفت سناریویی را برای این مساله در نظر گرفته است.

اساسنامه شرکت ملی گاز که کلیات آن در کمیسیون انرژی مجلس تصویب شده است در صورت تفکیک کردن مبحث حاکمیت از مبحث تصدی گری می تواند گامی مهم در رونق بخشی به تجارت این حوزه بردارد.

در حالی که برخی مسئولان معتقدند افزایش ضریب برداشت میادین نفتی کشور نیازمند فناوری هایی است که صرفا کشورهای خارجی در اختیار دارند، کارشناسان می گویند این مهم با تزریق گاز به میادین ممکن است.

رئیس‌جمهور آمریکا با بیان اینکه وابستگی واشنگتن به انرژی غرب آسیا پایان یافته، گفت، ایالات متحده اکنون به دنبال تسلط بر بازار انرژی جهان است.

قرارداد صادرات گاز ایران به ترکیه که از جهت تحریم‌ ناپذیر بودن برای کشور مهم است،به سال های پایانی خود نزدیک می‌شود.

یک منبع آگاه گفت: ایران در دادگاه داوری به دلیل اختلافات پیش امده با با ترکمنستان در فاز نخست برنده شد و براین اساس ترکمنستان به علت قطع گاز به روی ایران باید غرامت بپردازد.

با توجه به روند تولید گاز کشور، بایستی در تقسیم وظایف انجام شده در وزارت نفت تغییراتی صورت گیرد و شرکت ملی گاز اصلی ترین گزینه برای کمک به اصلاح روند تولید گاز است.

با داشتن حجم عظیمی از ذخایر گازی جهان، پذیرش این موضوع که ایران طی یک دهه آینده، با علائم هشداردهنده اولیه بحران گاز روبرو خواهد شد و بعد از دو دهه عملاً بحران انرژی را تجربه خواهد کرد بسیار سخت به نظر می رسد.