وقتی به سخنان مقامات جهان که این روزها در سامان ملل در حاشیه و متن نشست ۲۰۲۰ گوش میکنم و در اغلب آنها تعمق میکنم به وضوح در می‌یابم که شرایط همه در مقابله با ایران مشابه هم است.

نگاه به فرایندهای تاثیرگذار در زندگی انسانها ابعادی از علوم را به انسان می شناساند که شاید در گذشته در حیطه اخلاق  به آنها نگریسته

با آغاز پاییز فضای بازار نفت به رونق بیشتر می گراید. کشورهای تولید کننده نفت نوعا خود را برای حجم تولید بیشتر آماده میکنند.

در ایران فی‌الواقع کسی در صدد رفع مشکلات اقتصادی و محرومیت مردم نیست. حقوق ۳ میلیونی و هزینه ۱۰ میلیونی یعنی نرخ رشد فقر ۳ برابر شده است.

حاکمیت احزاب در آمریکا دوره‌های سیاست‌گذاری برای اداره کشور را بسیار کوتاه و حتی در حد برنامه‌های راهبردی ۴ ساله محدود میکند.

تشکیل مجلس یازدهم در شرایطی محقق شد که زمینه حذف تفکرات کاسب‌کارانه از مجلس دهم در جامعه به انتقاد و تقبیح کشیده شده بود و زمینه را برای شورای نگهبان در رد صلاحیت بسیاری از عوامل به خطا رفته درمجلس گذشته فراهم آورد.

اگر چه شرایط انتخابات در آمریکا هر روز تصویری متفاوت از روز قبل را نشان میدهد، لاکن سخنان اخیر ترامپ نشان میدهد قافیه را باخته و سرخط مشاعره بدست جو بایدن افتاده است.

دوره جوانی دوره ای عجیب است. چرا که در این دوره بسته به سطح و تربیت خانوادگی انسانها هر یک دورخیزی دارند که آرزوهای خود را علامت گذاری کرده تا با انتخاب مسیر به آنها نایل آیند.

رشد اقتصاد جهان در اثر شیوع ویروس کرونا رو به کاهش است ومردمی در جهان شب ها  سرهای گرسنه به بالین میگذارند و روز ها در صف های چند کیلومتری در صدد اخذ یک لقمه غذا از خیریه ها بسر می برند. 

امروزه در اقتصاد هر کشوری نقش تورم همانند یک سلاح برنده قادر است گلوی جامعه فقیر را در اختیار گرفته و نوک سلاح بر حلقوم گرسنه فرو کرده و او را از زندگی سیر و به فریاد وادارد.