خَر ما کُرّه، بلی بود ولاکن دُم داشت

به گزارش واحد تحلیلی خبرگزاری صبح اقتصاد وقتی به شرایط امروز دونالد ترامپ می اندیشم انگیزه می یابم هزار بار به پای رهبر معظم انقلاب بوسه بزنم که با تدبیر و صبر و اتکال به خدای منان چه «هارت و پورتی از دونالد ترامپ» را به چه «زارت و تورتی از دونالد ترامپ» تبدیل فرمودند .

روزی که آبه شینزو نخست وزیر ژاپن با نامه دونالد ترامپ به ایران آمد تصور میکرد نامه ابرقدرت جهان را آورده که باید در زبان دیپلماتیک به آن پاسخی درخور سلیقه آبه شینزو داده شود اما شنید که رهبر معظم انقلاب حتی دونالد ترامپ را لایق این که نامه اش را پاسخ بدهند هم ندانستند و جالب این بود که این امر در خفا گفته نشد و سعی شد همه مردم جهان نظر معظم له را در خصوص ترامپ بدانند.

صرف نظر از اینکه بعد از بازگشت آبه به توکیو او تب سفرش را به عرق بعد از تب مبدل کرد و نفهمیدن خود را از درک آنچه رهبری معظم انقلاب  گفته و مقصودشان را علنی کرده بودند، بروز داد.

در واقع نفهمید چیزی را معظم له در خشت خام میدیدند، او و امثال او در آیینه نتوانندشان دید.

امروز این همان ترامپ است که برای دیدن رئیس جمهوری ما شرط تعیین میکرد.

امروز همان ترامپ نه راه پس دارد و نه را پیش.

اقتدار منطقه ای ایران، صلابت منطق سیاسی ایران. سهل الوصول نبودن ایران.

عدم موفقیت هم نوایان ترامپ برای متقاعد کردن ایران برای نشست با ترامپ.

خَر ما کُرّه، بلی بود ولاکن دُم داشت

همه و همه ترامپ را سر در گم کرده است.

روزهایی را به یاد می آورم که آمریکایی‌ها می‌خواستند با تهدید گزینه نظامي به بازدارندگی نظامی و در مذاکره به اهداف سیاسی خود برسند، اما زدن پهپاد آمریکایی و توقیف کشتی انگلیسی و دیگر اقدامات مقاومت در منطقه توازن قدرت را به نفع جمهوری اسلامی به نحوی تغییر داد که یمنی ها اعتماد به نفس یافته و آرامکو را زدند.

یمنی ها اعتماد به نفس یافته حملات کشنده ای به ارتش آل سعود زدند و رئیس جمهور ایران پذیرفت که سخن خود را که «بناست با هرکسی برای اقتصاد ایران ملاقات کند» پس گرفت و در سازمان ملل قبل از ورود به بحث ایران از فلسطین آغاز نمود و همه اینها موجب شد که امریکایی ها به اهداف خود نرسیدند.

تجربه نشان داد که ما  بايد همچنان سیاست مقاومت فعال را در کل منطقه ادامه بدهیم و با اقتدار نظامي و امنيتي در منطقه، «ديپلماسي قدرت» را اجرا کنيم.

یکی از موارد دیپلماسی قدرت، دیدار نکردن با اروپایی‌ها و قهقهه نزدن با آنها پس از بیانیه سه کشور انگلیس و فرانسه و آلمان بر ضد ایران و اظهارات توهین ‌آمیز بوریس جانسون که گفته بود «تنها ترامپ می‌تواند ایران را به راه بیاورد»! است که دولت باید حفظ شخصیت کند و بهای این همه توهین را با پاسخ متناسب بستاند.

امروز، هم بوریس جانسون در مسیر استیضاح قدم برمیدارد و هم دونالد ترامپ در جایگاه یک جاسوس از منظر مجلس قانونگذاری آمریکا ارزیابی میشود و چند قدمی به استیضاح او باقی نمانده است.

سیاستهای جمهوری اسلامی امروز در منطقه به میوه نشسته و معلوم شده که خرِ ما از ابتدا صاحب دم بوده است.

برای فهمیدن ارزش سیاستهای جمهوری اسلامی ایران باید صبور بود.

صبوری، متانت، حکمت، درایت و دوراندیشی از خصایص سیاستهای راهبردی این انقلاب و رهبران آن است.

نگاه به حرکتهای زیگزاگی دولت ها نباید کرد.

آنها می آیند و بر ۴ یا ۸ سالی اشتهار رفتار میکنند و حیثیتی از خود باقی نمیگذارند و به لطف پروردگار به زباله دان تاریخ رهسپار میشوند و آنچه میماند ارزش تصمیماتی است که در جهت منویات امام خمینی رحمت الله علیه به اجرای راهبردی تبدیل میشوند که انقلاب را همین امر به پایداری کشانیده است.

برای گام ۴۰ ساله دوم زمینه کاملا مهیاست.

ترامپ رفتنی است و با سیاستهای صهیونیستی عربستان در شرف ۳ پارچه شدن است و آل سعود هم  در شرف خواندن غزل خداحافظی.

آنچه میماند سیاستهای ناب اسلام در کل منطقه است که استکبار جهانی از عربی ها گرفته تا عبری ها و غربی ها همه هاج و واج شاهد موفقیت های روز افزون آن هستند و اقدامی پیش گیرانه نیز از آنان بر نمی آید. ان شا الله . والسلام

 حمید رضا نقاشیان